Rok na początku którego zmarł po etapie po rzece Sole mój kompan z kilku spływów Andrzej Arendt (†). Dostałem cynk, że mogę odkupić Andrzejowy sprzęt, co niniejszym uczyniłem. Nabyłem dwa Prijony- Boxera i Cyclone. Mogłem zacząć sezon wcześniej i na czymś trudniejszym. Zacząłem 4 kwietnia na górnej Wiśle , spłynąłem osiem kilometrów na terenie Ustronia. Z Ustronia Polany . Na więcej tego dnia nie starczyło mi cierpliwości 🙂

                                                                                          No to próbujemy 🙂

                                                                                Pierwsze metry na moim Prijonie
                                               Na tym odcinku Wisły dużo większych lub mniejszych progów

                                                                                      No i chyba zaraz skończę 🙂

To również rok naszego wejścia do Unii Europejskiej. 1 maja otworzyły się granice, więc ja 2 maja zaczynam spływ Nysą Łużycką z Sieniawki do ujścia do Odry. Płynąc zgodnie z wymogami pływania wodami granicznymi, wtykam sobie w dziób kajaka flagę, tym razem Unijną, która niestety jest mi skradziona na jednej z elektrowni, na której zostawiam kajak na jedną noc. Na tym spływie z każdej mety, próbuje dostać się do auta zostawionego na starcie. Było na trasie jedno miejsce w którym zmuszony byłem pozostawić zamaskowany kajak w trawie. Zbyt daleko było do jakichś zabudowań. Na szczęście rano kajak był tam gdzie go pozostawiłem. Był też przypadek rozwidlenia Nysy i cały nurt odpłynął na niemiecką stronę, polska odnoga niosła ledwo stróżkę wody sięgającą kostek. Granice wprawdzie zniesiono, ale póki co przekraczać ją można było tylko w wyznaczonych miejscach, głównie na byłych przejściach granicznych. Tak więc musiałem brodzić tych kilkaset metrów, aż woda z Niemiec powróciła na granicę 🙂

                                                           Okolicznościowy słup graniczny w Porajowie

                                    Wygląda na to , że dla przenoski przekroczyłem w nielegalnym miejscu granicę 😉

                                                                                          Na Nysie Łużyckiej

Ktoś musiał mnie przyuważyć hasającego po nie swoich terenach, bo po krótkiej chwili wyłonił się zza polskich wałów śmigłowiec straży granicznej, który na chwilkę zawisł w bezruchu nad wałem. Wymieniliśmy się spojrzeniami i śmigłowiec odleciał. Więcej przygód z pogranicznikami nie miałem. Z kolei, wracając po auto po jednym z etapów, który wyniósł około czterdzieści km. rzeką ustanowiłem rekord swojego deptania po auto. Przeszedłem około 25 km. Obierając najkrótszą drogę natrafiłem na ruiny fabryki prochu Forst Scheuno w Zasiekach. Następnego dnia obejrzałem je dokładniej.

                                                                 ruiny fabryki prochu Forst Scheuno

                                                 na terenie ruin fabryki prochu Forst Scheuno w Zasiekach

                                        Za tymi mostowymi filarami miałem spotkanie ze śmigłowcem

                                                                                         Nysa Łużycka

                                       Niezbyt fotogeniczny, już na Odrze na tle Nysy którą tu dopłynąłem 🙂

Na Nysie spędziłem cztery dni, mam jeszcze troszkę czasu, jadę zatem na kolejną rzekę, dopływ Nysy – Lubszę. Zaczynam w Stargardzie Gubińskim i dopływam do Gubina

                                                                     Na granicznym moście w Gubinie

                                              Ruiny kościoła farnego zniszczonego w czasie drugiej wojny światowej

Następnego dnia mam zamiar spłynąć kolejną rzeczkę, będzie to Czarna Wielka dopływ Bobru. Zacznę w Iłowie a skończę wpływając właśnie do Bobru. W trasie obejrzę jeszcze pałac w Brodach, zamek w Lubsku i Żary.

                                                                                                    Brody

                                                            Lubsko- zamek – dom pomocy społecznej

                                                                                                         Żary

Nie miałem ze sobą aparatu wodoszczelnego, a i pogoda nie była zbyt sucha, tak więc z kajakowania fotek niestety nie mam. W drodze na kolejny szlak kajakowy odwiedziłem jeszcze ciekawe miejsce w Żaganiu.

                                                                                                        🙁

                                                                            Wszystko pisze na tablicy

                                   widoczna na zdjęciu ścieżka to długość podkopu opisanego fotkę wcześniej

Na tym wyjeździe spłynąłem jeszcze jedną, a właściwie dwie rzeczki. Zacząłem w Pszennie na Piławie która po kilku kilometrach wpłynęła w Bystrzycę którą skończyłem tego dnia w Kątach Wrocławskich.

                                                          Na Bystrzycy, w tle zamek w Domanicach

                            …a w czasie ostatniego powrotu po auto natrafiam jeszcze tutaj- Pałac Krobielowice

Po tygodniu, jedziemy na OSK Skawą. Płyniemy z Zembrzyc do Podolszy, z tym że z powodu coraz bardziej zaawansowanych prac przy zbiorniku Świnna Poręba i zapory tego zbiornika, pierwszy etap zostaje nieco skrócony, a my jesteśmy przewiezieni do Czartaka.

                                                                Na otwarciu ładnie i dosyć pogodnie

                                                     Pakujemy się w kajak pod mostem w Zembrzycach

                                                                                        no i startujemy

                                                                                              i nie tylko my 🙂

                                                                                     płyniemy Skawą

                                                              i już nie płyniemy, stąd nas odwiozą

                                               poranek na biwaku w Czartaku okazał się być bardzo zimny

                                             ale my mamy nowych zawodników, którym trzeba pokazać rzekę…

                                                                                   …więc pokazujemy 🙂

                                                         …a po zakończeniu nasza drużynka wygląda tak 🙂

Prawie półtora miesiąca później, jedziemy na OSK Trzech Zapór po Sole. Trasa pełna: z Żywca do Oświęcimia

                                                                 Dopływamy do zapory w Tresnej

                                                                                Z góry Żar jak zwykle latają 🙂

                                                                                                  Gosia płynie

                                                                                          i my też płyniemy 🙂

                                                              drugiego dnia na rzece Gosia znowu płynie

                                                                                 …i my za Gosią też 🙂

                                                                a Magda wygląda nawet na zadowoloną 🙂

                                                                         …a teraz ja się będę cieszył 🙂

Tydzień później jedziemy po raz pierwszy na OSK Wisłoką z Brzostka do Kozłowa. Jako, że głównym organizatorem tego spływu, były gminy Brzostek i Dębica , a urzędy w niedziele raczej nie pracują, tak więc główna część spływu odbywała się w piątek i sobotę

                                                                             Płyniemy Wisłoką do Pilzna

                                                              Meta w Pilźnie już w zasięgu wzroku.
                                                             …i takie różne możliwości dla dzieci

Generalnie ten spływ nam się spodobał, wszystko działo się tak spokojnie, bez pośpiechu. Na każdej przenosce pomocni strażacy. Poczęstunki i gadżety. Żyć nie umierać. W sobotę w Kozłowie wyścig na zalewie i imprezka 🙂

                                                     Słabo nas widać , ale to my Gosia i ja na szybkościówce

W niedzielę dość szybko odjechaliśmy, bo w planie miałem jeszcze spłynięcie rzeki Białej- z Tuchowa do Pleśnej

                                                                                                 Na Białej

                                                                    troszkę mało wody ale dyszkę spłynę 🙂

Dwa tygodnie później jedziemy na wakacyjny objazd. Pływanie zaczynamy z Piotrkiem na Luciąży w Mierzynie , a po różnych perypetiach zwałkowych, dopływamy do zalewu Sulejowskiego a nim do miejscowości Barkowice, gdzie nocujemy nad jeziorkiem.

                                                                                         ładnie na Luciąży

                                                                                                     Łojej 🙂

                                                                                 teraz sposobem małpim 🙂

                                                                             się Piotrek na mnie zawziął 🙂

Po udanym noclegu,wiozą mnie wszyscy do Kazimierza na Ner, w ciągu dwóch dni dopływam nim do Warty w Dobrowie. Na tej mecie nocujemy, budzeni następnego dnia przez wielkie stado krów 🙂

                                                                                           Na rzece Ner

                                                                                  …i już na Warcie

Kolejny etap podróży, to krótki postój u rodzinki w Łomży, głównie moich dziewczyn, a w tym czasie my z Piotrkiem robimy krótkie wycieczki kajakowe, najpierw Narwią z Łomży do Nowogrodu, a następnego dnia Skrodą i Pisą z Borkowa do Nowogrodu. Jadąc do Łomży odwiedzamy jeszcze zamek w Ciechanowie 🙂

                                                                                          W Ciechanowie

Po „odpoczynku” w Łomży, z którego nie ma żadnej fotki 🙁 jedziemy ,oglądając po drodze Tykocin i miasteczko Suchowola w którym znajduje się geograficzny środek Europy, do Jasionówki na rzeczkę Brzozówka.

                        Rynek w Tykocinie z pomnikiem hetmana Stefana Czarnieckiego a dalej kościół parafialny.

                                                                                     na środku Europy

                                                                                    startuję na Brzozówce

                                                                                            na Brzozówce

Brzozówką wpłynąłem na Biebrzę, a tą do Dolistowa, a moja ekipa brzegowa jeździła różnymi drogami:)

                                                                                     taka trasa nad Biebrzą 🙂

                                                                            miejsce kąpielowe w Biebrzy 🙂

Po ukończeniu samotnej wycieczki, jedziemy do Sejn skąd z Piotrkiem spłyniemy Marychą do Zelwy

                                                                                          W Sejnach

                                                                             Za chwilę wystartujemy 🙂

                                                                                                   Marychą

Po przenocowaniu nad jeziorem Pomorze, mamy zamiar odwiedzić Litwę, do której wjechać można bez paszportu, jednak przed przejściem granicznym jest tak długa kolejka oczekujących pojazdów, że rezygnujemy z tego pomysłu, na korzyść nowego: przepłyńmy się po najbardziej na północny-wschód wysuniętym jeziorze, po Wiżajnach. Robimy sobie na nim dziesięciokilometrowe kółeczko i przejeżdżamy do Kłajpedy, by przepłynąć po najgłębszym polskim jeziorze- po Hańczy. Zamiar jest by popłynąć również dalej Czarną Hańczą, ale niestety za jeziorem – w Błaskowiźnie okazuje się to nie możliwe. Ogromne głazy w korycie rzeki , ale wody niestety brak…

                                                                  Czarna Hańcza przed jeziorem Hańcza

                                                     Na najgłębszym polskim jeziorze max. 108 metrów 🙂

Jedziemy wzdłuż Czarnej Hańczy do miejsca, z którego najwyżej będzie można popłynąć. Takie miejsce ukazuje się dopiero w Potaszni skąd następnego dnia ruszę, kończąc płynięcie w Cimochowiźnie nad jeziorem Wigry.

         dopłynąłem do Cimochowizny gdzie zanocujemy, by rankiem podjechać obejrzeć klasztor w Wigrach

                                                                                                   W Wigrach

                                                                                     Klasztor Kamedułów w Wigrach

Nasza dalsza podróż prowadzi do Olecka, nad Legę którą spłynę do Gąsiorówka a nad Legą Magda jeździ konno 🙂

Dzień później jedziemy przepłynąć się Sapiną, szlakiem jezior Mazurskich i Węgorapą.Start w Kruklankach…

                                                                                 przed jeziorem Święcajty

…a metę obraliśmy w Węgorzewie, skąd jedziemy do Orzysza z którego popłynę rzeką o tej samej nazwie, przez Śniardwy do kanału Śniardwy-Roś przy którym skończę w miejscowości Kociołek Szlachecki.

                                                                                                    Orzyszą

                                                czekając na mnie Magda szlifuje technikę 😉 na Śniardwach

Po wakacyjnych pływaniach robię prawie miesiąc przerwy i jadę blisko – do Nieborowic na Bierawkę. Rzeka mocno uciążliwa zajmuje mi cały dzień. Biedna Gosia naczekała się na mnie. Spłynąłem ledwo 27 km. 🙁

                                                                    na starcie przy DK 78 z Gliwic do Rybnika

Dwa miesiące przerwy i jadę na Bystrzycę. Zaczynam w Kątach Wrocławskich i udaje mi się dopłynąć do Wrocławia

                                                                                                 na starcie

                                                      Przed ujściem Strzegomki w Samotworze

                                            Wrocław Leśnica, tu dopłynąłem a na fotce Zamek Leśnica

Kolejny miesiąc przerwy i już ostatnie pływanie, czyli tradycyjnie Barbórkowy wyścig po Jeziorze Rybnickim.

                                                  płynąłem z Gosią a na dowód tylko ta jedna fotka 🙂

W tym roku przepłynąłem 854 km. czyli od początku pływania 22822 kilometrów

                                                                                            taka mapka 🙂