Ani się obejrzałem a tu już ostatni weekend kwietnia. Na tej mojej kajakowej emeryturze 😉 , chciałem popływać choć raz w miesiącu. Czyli  jeśli chodzi o kwiecień to już ostatni dzwonek…

Na ten weekend, który jest początkiem bardzo długiego weekendu (dla niektórych), można było przebierać w ofertach spływów organizowanych, nie mówiąc o tym gdzie by to można było pojechać organizując się samemu, gdyby się tylko miało wolne 😥 . Ja nie mam, tak więc korzystając z zaproszenia Jacka Klucznioka – szefa rybnickiego Teamu Aktywni, postanawiam przepłynąć się Rudą, przy okazji X Jubileuszowego Sprzątania tej rzeki    😛

                                                                                                            🙂

Impreza tutaj zaczęła się już w piątek koncertami muzycznymi, miał się również pojawić Aleksander Doba, ale coś mu wyskoczyło i nie dotarł, ja z Piotrkiem dojechaliśmy w sobotnie przedpołudnie. Piotrek z rowerem, ja z kajakiem. Pogoda niestety trochę się skiepściła  😥 , wczoraj w porywach 28 stopni C., dziś pochmurno i nie więcej niż 12 st. C.   Trzeba się zmobilizować. Na przystani na razie spokojnie. Stopniowo przybywa uczestników sprzątania…

                                                                                        Jeszcze spokojnie

Większy ruch zaczyna się w samo południe, kiedy to zaczyna się rejestracja uczestników, weryfikacja, wydawanie worków na śmieci i przydzielanie sprzętu dla nie posiadających własnego. Wszystko idzie bardzo sprawnie, a czas  płynie nie ubłaganie. Korzystamy jeszcze z poczęstunku rzemieślnika – producenta lodów, i powoli zbieramy się na wodę.

                                                                                 Lody przyjechały.

Punktualnie o 13 tej, prowadzeni przez Orkiestrę Dętą KWK Chwałowice, zmierzamy nad brzeg Rudy.

                                                                                        Orkiestra już gotowa

Nad rzeką przydział sprzętu i symboliczne otwieranie rzeki złotym kluczem przed wieloma kamerami i profesjonalnymi aparatami fotograficznymi 😉 . Mocno medialne przedstawienie, ale dla rozpropagowania czystości wokół rzek, medialność jest jak najbardziej wskazana.

                                                                                            Ruda otwarta  😉

Zaczynamy płynąć, choć dla mnie to trudne, nie znane tempo , wiosło praktycznie nie potrzebne, chyba że do hamowania   😉 , należy rozglądać się za śmieciami i wyłapywać. To już dziesiąte sprzątanie, więc śmieci coraz mniej, ale niestety jeszcze są. Wiaderka, butelki, nawet namiot i latawiec. Sporo tego  😥

                                                                             Prawie na półmetku w Paproci

Przyroda coraz śmielej budzi się do życia, a my na jej łonie zbieramy z brzegów Rudy to,  co pozostawił tutaj człowiek, choć trudno mi tym zaszczytnym mianem, nazywać kogoś kto nie wie, że istnieją śmietniki i Punkty Selektywnej Zbiórki Odpadów Komunalnych, do których, zamiast do lasów i rzek, można BEZPŁATNIE wywieźć swoje śmieci… Płyniemy i zbieramy, zbieramy i płyniemy. Po dwóch i pół godzinie i ośmiu i pół kilometrach mijamy most w Rudach, na który odkąd pamiętam ( a młody już nie jestem  😉 ), można było wjechać wahadłowo, czekając dosyć długo na zielone światło pozwalające na przejazd. Dobrze, ze i tutaj dotarły wreszcie jakieś fundusze pozwalające na remont.

                                                                                        Remontowany most

Wpływamy w Park Krajobrazowy Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich, widząc odrobinkę Rudzkiego Cysterskiego Klasztoru.

                                                                   Tak widział go Piotrek jeżdżący na rowerze

Przeciągamy się po kamolach, które ktoś nawrzucał do rzeki 😉 , tuż za pół metrowym progiem znajdującym się pod drewnianą kładką łączącą oba brzegi Rudy na terenie Parku.

                                                                                       Brzydko-kamieniści

Teraz już kilka zakrętów i dopływamy do MEW w Brantołce. Miejsca naszej dzisiejszej mety. Za nami prawie 11 km.

                                                                                                 Dopłynąłem.

Teraz trzeba czekać aż dopłyną wszyscy, by zapakować miejski autobus, który po nas podjedzie prowadzony przez Panią  Kierowcę 🙂 . Troszkę czasu mija , ale doczekaliśmy się transportu 😛 .

                                 Rzut oka na nasze „trofea” których nigdy tutaj nie powinniśmy znaleźć  😥

                                                                   …i możemy pakować się do autobusu

Stąd bliziutko do miejsca biwakowego a Pani kierowca podwozi nas prawie pod samą bramę przystani Aktywnych. Tam czeka już na nas ciepły posiłek, jest chwila na odpoczynek po którym rozpoczyna się część rozrywkowa. Konkursy i koncert  urodzinowy X lat Wielkiego Sprzątania Rzeki Rudy  😎 .  Najpierw dziecięcy zespół szantowy ‚

                                                                                     „1 w skali Beauforta”

                                      Następną śpiewającą ekipą jest folkowa grupa „Porąbani”

Ostatnim koncertowym występem raczy nas warszawska grupa „Wszyscy Byliśmy Harcerzami” która rozgrzewa nas na maksa  😛

                                                                          Wszyscy Byliśmy Harcerzami

W czasie koncertu WBH jest jeszcze kulinarna niespodzianka, ogromny jubileuszowy pyszny tort  😛

                                         Pyszny był, a dotrwał jeszcze (dla tych z refleksem ) do śniadania   😛

Ostatnią atrakcją wieczoru był pokaz ogniowo – pirotechniczny Bractwa Ognia „SPALENI” .

                                                                                    „Spaleni” w akcji  😛

Było super, a po nim na scenę ponownie powrócili „Porąbani” by do północy grać nam do tańca dość skoczne i znane kawałki. Udany wieczór. A jak to bywa, po udanym wieczorze, bardzo szybko przychodzi ranek. Nie zawsze udany. Tym razem znowu pochmurny , a nawet lekko deszczowy  😥 . O dziesiątej wyjazd na start. Dzisiaj pan kierowca. Ten nie dał rady podjechać tak blisko jak jego koleżanka i tak z samego rana rozgrzewający blisko kilometrowy marsz 😥 .

                                                                                      Zamówiony stoi

Na miejsce startu również nie umiał podjechać i znowu trzeba było pomaszerować 700 metrów. Może to i nie daleko, robię dziennie dłuższe dystanse , ale w moich gumowcach na nogach nie czułem się szczęśliwym 😥 .

                                                         Dotarliśmy do pozostawionych wczoraj kajaków

Dzisiejszy odcinek nieco dłuższy , i jak dało się usłyszeć z wielu ust, ładniejszy ale zarazem trudniejszy. Pojawiło się kilka drzew zmuszających do większego wysiłku fizycznego. Obnoszenie bądź przeciąganie. Było kilka wywrotek, kilka upadków z drzewa do płytkiej do kolan wody. Czas jakoś leciał, a rzeka płynęła doprowadzając nas po ponad czterech godzinach i blisko trzynastu kilometrach do lasu w granicach Kuźni Raciborskiej, kresu naszej podróży.  🙂

                                                                                     Drugi etap Rudy

                                                                                         Drugi etap Rudy

                                                                                  Drugi- zwałkowy etap Rudy

                                                                               Nasz leśny, metowy most

Pogoda niezbyt fajna, więc do mety dopływam w pierwszej piątce. Niestety tutaj będzie trzeba czekać aż zapełni się autobus, a potrwa to ponad 1,5 godziny.

                                                                                  Nasz leśny autobus  😛

Zmęczenie daje o sobie znać, a u niektórych uczestników również i ziąb. Na szczęście przychodzi pora odjazdu i wszyscy są już zadowoleni. Dojeżdżamy na przystań gdzie czeka na nas Husky i gorąca zupka.

                                                                                                              😀  😛  🙂

Kilka słów Komandora podsumowujących akcję sprzątania i możemy ruszać w stronę domu. Leje deszcz. Czyli nam się udało. Dziękuję Jackowi K. za imienne zaproszenie na tą imprezę.

Więcej zdjęć z tego weekendu do zobaczenia tutaj.