Postanowiłem spróbować pływania w pierwszym dniu nowego 2013 roku. Udało się . Krótki spacerek po Brynicy, z Czeladzi do ujścia do Czarnej Przemszy. Na wodę którą była ponownie Brynica, wróciłem po dwóch miesiącach. Drugiego marca przepłynąłem od ujścia Jaworznika do Czeladzi, miejsca startu noworocznego. Relacja tutaj.

                                                                                                  na Brynicy

Po kolejnym miesiącu, gdzie teoretycznie miała być wiosna a w praktyce nasypało śniegu, w drodze na wiosenną wycieczkę w góry , odbyłem zimowy spływ nie dokończoną przed laty z „Neptunami” Białą Głuchołaską. Był piąty kwietnia. Relację z tego wyjazdu zamieściłem tutaj.

                                                       tutaj już na mecie dwunastokilometrowego pływania

Kolejna (prawie) miesięczna przerwa i wyjazd na trzy dniową majówkę. Padło na Pilicę. Płynąłem od Maluszyna do Inowłodzia, a w drodze powrotnej ze spływu kończę wreszcie nie dokończoną lata temu z Andrzejem Arendtem (†) Wolbórkę. Gosia jeździ na rowerku.Relacja fotograficzna z tego wyjazdu do zobaczenia tutaj.

                                         a tutaj tylko jedna fotka, za zaporą w Smardzewicach gdzie zanocujemy

Następną naszą wspólną wycieczką jest OSK Skawą, płyniemy z Czartaka do Przewozu, a krótką relację z tego wyjazdu można zobaczyć tutaj.

                                                        Skawa tuż za budowaną zaporą w Świnnej Porębie

Dwa tygodnie później jedziemy z rowerami i kajakiem na Kocinkę, którą dopływam do Liswarty tą do Warty i kończę dwudniowe pływanie w Krzeczowie. Relacja z tego wyjazdu do zobaczenia tutaj.

                                                                               za przenoską w Działoszynie

Po dwóch tygodniach jedziemy nad Wartę do Burzenina. Jest wysoka woda. Rano wypływam a Gosia z Piotrkiem jeżdżą na rowerkach. Spotykamy się w miejscowości Warta, którą z Piotrkiem objeżdżamy na rowerkach, a następnie przepływam Jezioro Jeziorsko za którym nocujemy w pobliżu poniższego niebezpiecznego progu.

Pakuję się powoli by następnego dnia ruszyć w tygodniową wyprawę w stronę morza. Udaje mi się dopłynąć do miejscowości Święta, tam za ujściem Iny. Gosia już jest  😀  Płynięcie Wartą i Odrą opisałem na geoblogu. Jest sobota. Jadąc w stronę domu zahaczam jeszcze o górny odcinek Myśli. Miałem nadzieje na przedostanie się od jeziora Wądół do jeziora Myśliborskiego, ale się nie udało  😥  Jedziemy więc nad nie i płynę nim od miejscowości Dąbrowa do Zarzecza gdzie rok wcześniej zaczynałem Myślę.

                                                                   przedzieram się do jeziora Myśliborskiego

                                           …a ono falowało tak że zalewało niektóre z pływających żaglówek

                                                              wypływ z jeziora Myśliborskiego na Myślę

                                                     …i na mecie w Zarzeczu. Więcej fotek tutaj.

Tydzień później jedziemy na OSK Trzech Zapór , jezioro mocno wyschnięte…

                                              tutaj zawsze startowaliśmy, widok na jezioro z korony wału  😥

                                   …tak więc płynięcie zaczynamy w zatoce ujściowej rzeczki Moszczanica.

                                                     … a kończymy jak zwykle przed zaporą w Porąbce

                                       następny dzień z troszkę gorszą pogodą, tu za przenoską w Czańcu

                                                 Pod mostem za Zasolem kajaki giną z pola widzenia  😎 

                            ekipa Polski Południowej po ceremonii zakończenia, a więcej o tym spływie tutaj.

Mijają trzy tygodnie i jedziemy naszą trójką nad Wisłę po przeciwnej stronie ujścia Skawy, skąd w czasie ładnego weekendu dopłynę do śluzy Przewóz, która za tydzień będzie miejscem startu tygodniowej wycieczki Wisłą do Bałtyku a o której poczytać można na  geoblogu.

                                                        Nasze stałe miejsce biwakowe naprzeciw Tyńca

Po dwóch tygodniach jedziemy tym razem nad Nidę do Motkowic, i tym razem w trzy kajaki i rower. Będę rowerował po transportowca po każdym etapie i w jego połowie, a płynąć będziemy z Jadzią S. i Cześkiem O.

Jadzia z Cześkiem dopłyną do Wisły, ja skończę w Nowym Korczynie…

                                          …ja nie, ale mój kajaczek dopłynie do Wisły na holu  🙂

A o spływie Nidą więcej fotek zamieściłem tutaj.

W następnym tygodniu, już w towarzystwie moich rowerzystów jedziemy nad Dolny Dunajec.  Nocleg znajdujemy już po ciemku gdzieś nad rzeką, a rankiem podjeżdżamy do Rożnowa skąd wystartuję. W ciągu tego weekendu przepływam prawie osiemdziesiąt kilometrów dopływając do Wisły w Opatowcu. Wracając do domu przez Racławice zwiedzamy okolicę związaną ze słynną kościuszkowską bitwą pod Racławicami.

                                                        obudziliśmy się w takich okolicznościach przyrody

                                                                            to pod tą kładką nocowaliśmy

                                                           przewózka za zaporą jeziora Czchowskiego

                                                                                   meta pierwszego etapu

                                                                                    …i start dnia drugiego

                                                                      po lewej Dunajec, po prawej Wisła                                                                pod pomnikiem Bartosza Głowackiego

Więcej o tym wyjeździe tutaj.

W następny piątek jedziemy w składzie dwójka rowerzystów i dwójka kajakarzy. W pływaniu towarzyszyć mi będzie Jadzia S. , a szlak jaki sobie na ten weekend obraliśmy to szlak Nysy Kłodzkiej którą dopłyniemy do Odry , a Odrą do Brzegu. Start w Nysie za ostatnim wysokim progiem (jazem)

                                                                                              startujemy w Nysie

                                                           na Nysie wiele razy trzeba przenosić kajaki  😥 

                                                                                 …w różnych miejscach

                                                      i wreszcie za ostatnią przenoską pierwszego dnia

                                                                  rowerowa dostawa drewna na ognisko  😉 

                                                                …i się pali choć z góry zaczyna padać  😥 

                                                                  następny dzień również z przeszkodami

                                                                       Już na Odrze, przerwa na posiłek

                                                                                    jest meta – Brzeg

więcej o tym wyjeździe tutaj.

Tydzień później jedziemy z Jadzią i Cześkiem na II Polsko-Czeski Maraton po Odrze. Pierwszego dnia płyniemy z Bohumina do Raciborza, następnego dnia maraton z Raciborza do Kędzierzyna Koźla, a jeszcze następnego już prywatnie w trójkę płyniemy dalej Odrą do śluzy w Krapkowicach.

                                                             Na meandrach  Odry

                                                                          Racibórz – meta pierwszego etapu

                                                                                  Start do maratonu

                                                                                     …i jego meta  🙂

                                                                         …jeszcze tylko zakończenie i…

                                             …i mogliśmy odpłynąć by rozbić swój dzisiejszy biwak na wyspie

                                    … a tu już na mecie prywatnego spływu – Krapkowice

                                                                                        na śluzie Krapkowice

więcej na temat tej całej wycieczki tutaj.

Tydzień później jedziemy z Gosią i Piotrkiem na ostatni tegoroczny weekendowy wyjazd z namiotem , rowerami i kajakiem na maraton na Sanie. Ścigaliśmy się z Wyszatyc do Jarosławia. Ja po wyścigu przepłynąłem jeszcze dyszkę do miejsca gdzie mogliśmy spokojnie zabiwakować, a skąd nazajutrz popłynąłem do Leżajska.

                                                           Wystartowaliśmy przy promie w Wyszatycach

                                                                  na trasie była obowiązkowa przenoska

                                                                               …a niedługo potem meta  🙂 

                                                                          walczyłem z takimi jedynkami  😉 

                                                                               takie obrazki będą rozdawać

                                                                                jeszcze grupowa fotka i…

       …już jesteśmy na ostatnim tegorocznym biwaczku pod namiotem, transportowiec transportuje drewno na…

                                                                                  …cieplutkie ognisko  😛 

                                                                           …a drugiego dnia dopływam do…

                                                                                             … Leżajska

a więcej o tym wyjeździe tutaj.

Po dwóch tygodniach jedziemy do pobliskiego Jaworzna na organizowane tam przez miasto I regaty kajakowe na zalewie Sosina. Ja płynę na jedynce a Gosia z Magdą na (jedynej) dwójce żeńskiej.

                                                                                         wystartowaliśmy

                                                                                   …i już na mecie – ja…

                                                                                          …i dziewczyny

                                                                          będą mieli co rozdawać  😛

Więcej mojej opowieści o tym tutaj. , a w sieci znajduje się filmik z tej imprezy :

W następnym dniu płynę Gostynią i Wisłą od Tychów do Bierunia.

                                                                     do rzeki muszę się przedzierać  😉 

                                                                          …taki niby nie wielki prożek…

                                                                    … a napełnił mi fartuch aż miło  😉
                                               w pobliżu ujścia trzeba było przepłynąć przepustem rurowym

więcej fotek tutaj.

Dwa tygodnie później jadę do Sosnowca Maczek by stamtąd popłynąć Białą Przemszą do Trójkąta Trzech Cesarzy i dalej do Wisły. Trzydziestopięciokilometrowa wycieczka.

                                                                                          na Białej Przemszy                                                                    Obelisk na Trójkącie Trzech Cesarzy

                                                                                        …to już Przemsza

                                                                       …i Wisła , miejsce mojej mety

a więcej o tym wyjeździe tutaj.

Następnego dnia po pracy płynę Czarną Przemszę od Pyrzowic do Będzina

                                                                                    mosty na „gierkówce”

                                                                                          ładnie jesiennie

                                                                 zmierzcha , a ja na ostatniej przenosce

więcej do zobaczenia tutaj.

Dwa tygodnie później w drodze do Łomży odbieram za „symboliczną flaszkę” od znanego Kazika R. kajak, który zalega w jego blokowej piwnicy i na tym wyjeździe płynę na nim drugi etap po Narwi. Od Łomży do Nowogrodu. Pierwszy etap to odcinek z Wizny do Łomży.

                                                                                       miejsce startu w Wiźnie

                                                                                      …i meta w Łomży

                                          …a drugiego dnia to samo miejsce w Łomży jako miejsce startowe

                                                                  …i jest meta, choć przejścia nie ma  😉

więcej fotek jest tutaj.

Tydzień później, w dzień zaduszny 2 listopada płynę kółko po linii brzegowej pobliskich jeziorek Pogoria IV – III i IV.

                                                                                                   Pogoria IV

                                                                                             Pogoria III

                                                                 … miejsce przenoski pomiędzy jeziorami

więcej o tym tutaj.

Tydzień później jestem na Widawie, tradycyjny odcinek z Wilczyc do Odry, na drugi brzeg do Bystrzycy i kilometr w górę Bystrzycy

                                                                                            …na Widawie

                                                                                       …już blisko Odry.

                                                …transportowiec jadący po mnie troszkę się kopał w błocie  😛

więcej zdjęć tutaj.

Mijają dwa tygodnie i płynę Wisłą, również tradycyjnie z Goczałkowic do Bierunia.

                                                                                                 na Wiśle

relacja fotograficzna z tej wycieczki tutaj.

Następnego dnia pływam po raz pierwszy na pobliskich jeziorkach Rogoźnik 1 i 2

                                                              połączenie jeziora Rogoźnik 1 i Rogoźnik 2

a więcej o tym tutaj.

Ostatniego listopada jadę z Cześkiem O. na kółko Kłodnickie zaczynając i kończąc przy śluzie Nowa Wieś.

                                                                                          Czesiek na Odrze

obszerniejsza relacja tutaj.

W następnym tygodniu jesteśmy na Barbórkowym Wyścigu na jeziorze Rybnickim. Wyścig po raz pierwszy zostaje odwołany, a miałem się spróbować na kajaku od Kazika 😕 . Przepłynąłem się ledwie jeden kilometr  😥

                                                                        maszerujemy dziarsko na start

                                                                                              schodzimy

                                                            Gosia się rozgrzewa i po spływie  😥

Tydzień później jadę na Czarną Przemszę, płynę od młyna w Siewierzu i kończę pod mostem na DK 86. Miałem zamiar dopłynąć do Tuliszowa , ale jezioro zaczęło zamarzać  😥

                                                                         na mecie nad Czarną Przemszą

kilka fotek więcej do zobaczenia tutaj.

Przez ostatni tydzień troszkę się ocieplało, pomyślałem więc że kanał Gliwicki jeszcze nie jest zamarznięty. Zaplanowałem wycieczkę po tym właśnie kanale plus dodatkowo po kanale Kędzierzyńskim. Jadę z Cześkiem O.          i Marianem R. Początkowo jest trochę cienkiego lodu, który udaje nam się łamać, niestety po blisko dwóch kilometrach nasze lodołamacze nie dają już rady lodowi pokrywającymi kanał.Wracamy i jedziemy na Kłodnicę. Płyniemy z Rudzińca do Sławięcic, a Czesiek zalicza w połowie trasy kabinę. Wyjątkowo nie ma ze sobą nic suchego na zmianę, a my też nie. W Sławięcicach zostawiamy go w przyrzecznej gościnnej chałupie, a ja szybko jadę po transportowca. Gdy wracam Czesiek już ogrzany i pojedzony. Przebieramy się i do domku  😆

                                                        takiej kry nie dawaliśmy już rady przełamywać

o tej wycieczce więcej tutaj.

Dwa dni później mam zamiar popłynąć jeziorem Świerklanieckim do wpadającej do niego Brynicy i tą ile się da w górę. Niestety ujściowy odcinek jest dla mnie nie do pokonania. Wracam , za mną dziewięć kilometrów.

                                                          …tego też nie dałem rady pokonać  😡

więcej o tej krótkiej wycieczce tutaj.

Następnego dnia, a jest to dzień wigilii, jadę nad jezioro Przeczyckie. Przepływam malutkie kółko po jeszcze nie zamarzniętej wodzie. Całe siedem kilometrów z Tuliszowa do Tuliszowa.

                                                                               na jeziorze Przeczyckim

więcej o tym pływaniu tutaj.

Po czterech dniach , już po świętach korzystając z ładnej pogody Gosia z Magdą wiozą mnie do Krapkowic skąd od śluzy płynę do Dobrzenia Małego w czasie w którym dziewczyny zwiedzają opolskie Zoo.

                                                                            na starcie za śluzą Krapkowice

więcej o tym tutaj.

Trzy dni później, w ostatni dzień tego 2013 roku płynę do Wrocławia na Sylwestra. Oławą od Siechnic z przenoską przy wodociągach na Odrę a Odrą na przeciw wrocławskiej zatoki gondoli. Tak kończę ten kajakowy rok  😛

                                                       we Wrocławiu kończy się ostatni tegoroczny dzień

O tym pływaniu i nie tylko poczytać można tutaj.

Bilans po roku 2013 w którym w przeciągu 62 dni przepłynąłem 2672 kilometry wynosi 39174 km.  😛

                                                                    a mapka po tym roku prezentuje się tak

Kajakowy rok 2012 rozpocząłem na '”mojej” Brynicy trzeciego marca płynąc tego dnia z Czeladzi do ujścia , a dnia następnego z Dobieszowic do Czeladzi.

                                                       miejsce startu dnia pierwszego i mety dnia drugiego

                                           … i miejsce startu dnia drugiego- Dobieszowice obok bunkra.

…a dla cierpliwych ponad dwuminutowy filmik z trasy Brynicy przez prożek na granicy Bobrownik z Piekarami Śl.

Tydzień później jadę z Gosią na wyścigi smoczych łodzi na basenie w Goleniowie, Gosia w Goleniowie na basenie, a ja Iną przez Goleniów. Jest wysoka woda, płynę od Strumian do ujścia i Domiążą do miejscowości Święta.

                                              Pada, ale nie po to przejechałem 600 km. by nie popłynąć 🙂

                                                                                          na wysokiej Inie

Następnego dnia próbuję przepłynąć coś dla mnie nowego, to Myśla od Zarzecza. Krótki dzień i uciążliwości rzeki nie pozwoliły mi skończyć w ciągu jednego dnia rzeki Myśla, musieliśmy jeszcze zostać nad nią jedną noc i dzień.

                                                                                             nad Myślą

                                             w końcu dopłynąłem do Odry, choć nie właściwym korytem Myśli

Obszerniejsza relacja z tej wycieczki tutaj.

Tydzień później jadę na pobliską Czarną Przemszę i płynę od Przeczyc do będzińskiego Lidla.

                                                   Czarna Przemsza kawałeczek za Przeczycami
                                                                             …a tu już obok Pogorii IV

Mija tydzień i jedziemy po raz pierwszy w tym roku z namiotem nad Rabę. Spływam wreszcie górny odcinek – od Rabki do Banowic, następnie przemieszczamy się poniżej jeziora Dobczyckiego gdzie nocujemy i skąd popłynę drugi etap na trasie Falkowice- Chełm. Po zakończeniu pływania zwiedzamy kopalnie soli w Wieliczce.

                                                              na Rabie blisko jeziora Dobczyckiego

Relacja z tej wycieczki do zobaczenia tutaj.

Dwa tygodnie w domu i znowu jadę na Czarną Przemszę, tym razem na odcinek od młyna w Siewierzu do Tuliszowa.

                                                    młyn w Siewierzu tym razem w ciepłe popołudnie

                                        dopływam do Tuliszowa po jeziorze Przeczyckim o zachodzie słońca  😎

Na majówkę jedziemy 28 kwietnia z rana, w zamiarze jest San, niestety korki na drogach i przelicznik czasowy mówiący o tym że nad San zajedziemy późnym popołudniem, sprawia że skręcamy za mostem nad Rabą do miejsca mety sprzed miesiąca i ja spływam Rabą do Wisły i dalej do ujścia Dunajca a Gosia z Piotrkiem poznają okolice rowerkami.

                                                                                wystartowałem na Rabie

Nad San dojeżdżamy około północy i znajdujemy miejsce noclegowe kawałeczek za Sanokiem. Tam wystartuję rano i w ciągu dwóch dni dopłynę do ujścia Wiaru którym podpłynę kawałeczek pod prąd, w okolice mostu.

                                                 w takim ładnym miejscu nad Sanem obudziliśmy się 

a to już mosty nad Wiarem , pod którymi następnego dnia spłynę z prądem- do Sanu którym dopłynę do Radymna.

                                                   Tutaj kończymy majówkę, San w okolicy Radymna

więcej o tym wyjeździe tutaj.

Siedemnaście dni później w drodze na OSK Skawą, ja spływam Przemszę – od TTC do pierwszego napotkanego mostu drogowego nad Wisłą, później była Skawa i przypadkowe usunięcie fotek z wyjazdu. Odzyskałem tylko strzępy 🙁

                                                                     …ale są nad Przemszą sarenki

                                                                         widać już mosty z moją metą

                                                       Gosia startuje na niskiej Skawie w Wadowicach

                                                                                      będzie przenoszenie

                                                                           Gosia płynie do mety wyścigu 🙂

                                                           Ekipa Polski Południowej po zakończeniu  😛

Po tygodniu bytności w domu, jadę przepłynąć linię brzegową jeziora Pogoria IV

                                                                      spora ptasia kolonia, a jaka głośna…

                                                             wyjaśniło się czemu tak bardzo hałasowały  🙂 

                                                           chwilka przerwy nad Pogorią IV zwaną inaczej:

                                                                         Zbiornik Kuźnica Warężyńska

Jedenaście dni później płynę Wisłą – z Goczałkowic do Bierunia

                                                                                            Tutaj na starcie

                                                                                  …a tu już na mecie.

Dwa dni później, miałem w planie spłynięcie Kanału Gliwickiego w te i wewte , padający jednak mocny deszcz zniechęcił mnie do zrealizowania mego zamierzenia. Spłynąłem jedynie od Łabęd do Łabęd z nawrotem w Dzierżnie.

                                                                                            śluza Łabędy

                                                                            schodzę na wodę, póki co nie pada

śluza Dzierżno, już pada a prognozy mówią że dziś może już nie przestać  😐   ,  zawracam i kończę.

W następnym tygodniu jedziemy nad Pilicę. Zaczynam płynięcie w Tęgoborzu na Krztyni, by następnego dnia dopłynąć do Przedborza.

                           tak wyglądało połączenie rzek, ta przejrzysta to Krztynia , a kawa z mlekiem to Pilica.

Obszerniej o tym wyjeździe tu.

Tydzień później jesteśmy na wycieczce m.innymi po Skandynawi. Robię sobie króciutkie spacerki kajakowe – dwa razy w Norwegii i po jednej w Finlandii i Łotwie a na końcu po Narwi z Krzewa Starego do Łomży. Opisałem ten wyjazd na geoblogu.

                                                                               na Norweskiej rzeczce

Pod koniec lipca jedziemy na Nidę, trasa z Motkowic do ujścia do Wisły za Nowym Korczynem.

                           Tak wyglądałem po wpłynięciu Nidą do Wisły a więcej o tej wycieczce pokazałem tutaj.

Mija tydzień i jedziemy na Wartę, w tym roku weekendowy odcinek z Ważnych Młynów do Krzeczowa.

                                Po całonocnym ognisku ciężko się schodzi na wodę, dobrze że tu jest z górki  😉 

                                  gorąca sobota, ludzie pływają w różnych pozycjach i na różnym sprzęcie  😀 

                                                               taki widok z Warty przy ujściu Liswarty

                                                                                           Na Warcie

Po dwóch tygodniach jadę na tygodniowy urlop – popłynę Wisłą od śluzy Przewóz do Torunia.

                                                          szykuję się (prawie) jak zwykle – za śluzą Przewóz

                                 Spotkałem gościa płynącego „na czymś takim” dokąd woda i czas pozwolą”    🙂 

                                                                        poranek po pierwszym noclegu

                                                                               takie znaleziska na Wiśle

                                                                            próg przy elektrowni Połaniec

                                                                                         kolejny ładny biwaczek

                                           …i kolejna elektrownia nad Wisłą – Kozienice w Świerżach Górnych

                                               mój biwaczek w Warszawie, tuż przed elektrownią Siekierki

                                                                                            w Warszawie

               To dwaj Maćkowie płynący Wisłą od zerowego kilometra do Gdańska dla fundacji Marka Kamińskiego

        Spotykaliśmy się kilka razy na trasie, tutaj w śluzie Włocławek gdzie do mnie dojechała Gosia z Piotrkiem.

             Dopływam do 710 km (Ciechocinek) do zawsze gościnego WOPRu. Tutaj nocujemy i browarkujemy  😉

Płynąc po śluzowaniu w okolicy Nieszawy przegoniłem parkę (Aga & Dyzio) płynącą Wisłę aż od Dębicy Wisłoką i później Wisłą aż do Gdańska. Wiem że im się udała ich „Eskapada Wisłoka Wisła” Nie dali się namówić na pifko  😉

            Ranek już nie taki ładny, ale płynę – do Torunia nieco ponad 20 km. Gosia i Piotrek pozwiedzają starówkę.

     tuż przed moją metą dogoniłem jeszcze dwójkę męską z Krzyśkiem z Sosnowca, który już sam dotarł do Bałtyku.

                       Toruńska starówka widziana od strony mojej tegorocznej mety Wiślanej samotnej włóczęgi.

Tydzień po wiślanej wycieczce, jedziemy wywieźć Magdę na studia do Poznania, na trasie jest Warta więc…           …Płynę od promu Dębno do Puszczykowa, gdzie nocujemy na ładnym miejscu biwakowym, by następnego dnia przepłynać się po Kanale Mosińskim i kawałeczkiem Warty do mojej wczorajszej mety w Puszczykowie.  😀

                                                                                   na Kanale Mosińskim

więcej o tym wyjeździe zobaczyć można tutaj.

Mijają kolejne dwa tygodnie i Piotrek wywozi mnie na odrzański Kanał Ulgi przed Raciborzem którym pierwszego dnia dopływam do Odry, tą do Krapkowic, a drugiego do Dobrzenia Małego.

                                                                                     płynę w stronę Odry

                                             znany z komunikatów radiowych wodowskaz w Raciborzu Miedoni

                                           przed wyspą w Kędzierzyniu Koźlu przenoszę przez jaz a tutaj wojna  😉 

                                                                                            stroma przenoska

                                                                   ruch większych jednostek na Odrze trwa

                                                                             siłownia pod chmurką w Opolu

                                                                                                    Opole

                                                   To już Dobrzeń Mały , miejsce mojej mety tego weekendu

Znowu dwa tygodnie przerwy i znowu Odra, tym razem na wrocławskim odcinku podczas tradycyjnych regat.

                                                                        Przygotowania do startu trwają

                                                               ustawieni (już prawie) na linii startu

                                                                                   Pooooooooszli  😛 

                                                       Przyczepiło nam się do ogona parę załóg  😉 

                                                                                    no i po wyścigu

                                                                                 zwiedzamy Wrocław …

                                                                               …szlakiem krasnali  😉 

                                                                                  …krasnali pożarnych…

                                                    …i pomniki od konsumentów”ku czci zwierząt rzeźnych”

                                          obowiązkowy wieczorny pokaz świetlno – wodno – muzyczny

                                        …a rano startuje pod widocznym mostem na dopływie Odry – Smortawie

                                                                                            na Smortawie

                                                                                  Tutaj już na Odrze

Robię sobie trzy tygodniową przerwę, i jadę popływać po wodach Kanału Gliwickiego. Odcinek od śluzy Dzierżno do śluzy Sławięcice i znowu do śluzy Dzierżno.

                                              Ruch na kanale Gliwickim, więcej o tym spływie tutaj.

Mija tydzień i płynę po Narwi od Łomży do Nowogrodu Łomżyńskiego. Spływ zimowy  😎

                                                        jednej nocy zasypało mi transportowca  😀 

                                                                   startuję na zimowej Narwi w Łomży

                                                                           nie jestem sam na wodzie  😛

Tydzień później, już w listopadzie płynę Odrą od mostu Zabełków-Olza, następnie przenoszę na Kanał Ulgi i dopływam do mostu drogi na ulicy Rudzkiej. Tam gdzie bez mała dwa miesiące wcześniej startowałem zawieziony przez Piotrka.

                                                                                          miejsce startu

                                                                   ktoś w listopadzie biwakuje nad rzeką  🙂 

                                     jak widać Odra może być niebezpieczna, niewiele pozostało z kajaka

                                                                   rozwidlenie , ja popłynę w prawo na…

                                                       tutaj nastąpił kres mojego dzisiejszego pływania

W następnym tygodniu płynę Widawą do Odry, tą do ujścia Bystrzycy,a tą kilometr pod prąd do mostu drogowego.

                                                                             start we Wrocławiu Wilczycach                                              w Widawie pływają szczupaki, ten niestety był zarobaczony  😕                                                  widać że kilka dni wcześniej było Święto Zmarłych  😐                                                                                  jest ujście Widawy do Odry

Mija tydzień i robię sobie krótki spacerek Białą Przemszą od Sosnowca Maczki do TTC.

             W drodze na Białą Przemszę odwiedzamy miejsce odwiedzone przez Papieża Jana Pawła II w 1999 roku.                                                                                            Sosnowiec Zagórze, byliśmy  🙂 

                                                                  Wystartowałem i więcej fotek brak  😥

Trzy tygodnie później , już ósmego grudnia płynę po raz ostatni w tym roku – po jeziorze Rybnickim na OBWK.

                                                     Otwierają (dziś rzeczywiście) Zimowy Wyścig Barbórkowy

                                                                                         szykujemy się

                                                                                                zimno jest

                                                                                       Gosia na mecie  😛 

                                                                                         Będą rozdawać  😛 

                                                                      „Polsce Południowej” też dali  😀 

Mapka po roku 2012 po przepłynięciu 1868 kilometrów w czasie 51 dni wygląda tak. Licznik ogólny 36502 km.

Zaczynam ten kajakowy rok 22 stycznia na mojej Brynicy, od Czeladzi do ujścia do Czarnej Przemszy. Taki krótki -dziewięcio kilometrowy spacerek.

                                                              Startuję przed Pałacem Saturna w Czeladzi

                                                        …a kończę przed Mysłowicką Giełdą Samochodową.

Dwadzieścia dni później kolejny krótki spacer po Brynicy. Tym razem od ujścia Jaworznika do Czeladzi.

                                                       Tam za mostem do Brynicy wpływa Jaworznik

                                                                                    na brzegu takie cuda

                                                                                         …a w wodzie takie

                                                            …tak sobie myślałem czy może zakręcić rzekę  😉 

                                                                                               stare budowle

                                                                                              jestem u siebie

                                                                                       i u siebie

Pod koniec marca jedziemy na imprezę pożegnania, jako skoczka narciarskiego Mistrza Adama Małysza do Zakopanego. Mam nadzieję na to, że po zimie uda mi się spłynąć górny, obowiązkowy do GOK u odcinek Skawy. Niestety wody jest zbyt mało, spływam ledwie od mostu w Osielcu do mostu w Kojszówce. To trzy kilometry  😕

                                                na niskiej Skawie, a kilka fotek więcej można zobaczyć tutaj.

Tydzień po weekendzie w Zakopanem, jadę na pobliską Czarną Przemszę zaczynając przy młynie w Siewierzu a kończąc nad jeziorem Przeczyckim w Tuliszowie. Czwarte pływanie w tym roku, a na liczniku ledwo 28 km.  🙁

                                                                                          tutaj wystartuję

                                                                                        no i popłynąłem

                                                          Siewierski zamek w blasku wiosennego słońca

                                                        meta nad jeziorem , a na kajaku bazie  🙂

Mijają kolejne dwa tygodnie i jadę wreszcie przepłynąć coś więcej , będzie to dla mnie nowa rzeczka-Strzegomka, nad którą jadę z Jadzią S. i Marianem R. a popłyniemy z wrocławskim Wiadrusem.

                                                                                    tutaj już wiosna  😛

Relacja z tego dwudniowego spływu do zobaczenia tutaj.

Dwa tygodnie później jest już majówka, jadę wieziony przez Gosię na dopływy Pilicy. Zaczynam na Krztyni w Pradłach, dopływając do Pilicy którą tego dnia dopływam do Koniecpola.

                                                                                 na starcie w Pradłach

                                                               Tu już na Pilicy, można coś wyłowić  😉 

Kolejną rzeczką ma być Biała Lelowska. W okolicy startu nie ma możliwości przenocowania, jeździmy zatem po okolicznych polach w poszukiwaniu jakiegoś zagajnika. W końcu się udaje. Pada deszcz, śpimy w kombiku…

                                                   gotowy do startu , jeszcze w miejscu noclegowym

                         Organizują tu spływy pontonowe , to chyba pomimo kiepskiej pogody będzie ładnie (?)

                                                                              startuję z grubej rury  😀 

                                                                        na Białej Lelowskiej różnie jest

                                                       …jak oni tymi pontonami po tych kołkach dają radę ?

                                       po wpłynięciu w Pilicę dopływam do Maluszyna – mojej mety

Kolejną nockę spędziliśmy w okolicy Żeleźnicy nad Czarną Włoszczowską którą popłynę trzeciego dnia majówki.

                                                                  tak sobie płynę po Czarnej Włoszczowskiej

                  Skończyłem na Pilicy w Krzętowie, a teraz jedziemy na nocleg w upatrzone miejsce w Koniecpolu.

Ostatni nocleg, ładne miejsce i pogoda, ognisko i coś do ogniska i kolejny dzień, najbrzydszy i najzimniejszy popłynę Wiercicą – od Przyrowa do ujścia do Warty w okolicy Garnka.

                                                        musiałem założyć zimową czapkę. Brrrrr   🙁

Więcej o powyższej majówce tutaj.

Trzy dni na zmianę pogody, wraca wiosna więc jadę na Przemszę od połączenia Czarnej z Białą do ujścia do Wisły. Dzień ładny, wiosenny natrafiam jednak po drodze na ludzkie zwłoki, już mocno „podniszczone”. Po czasie dowiaduję się że to ponad sześdziesięcioletni mężczyzna o nie ustalonej tożsamości.

                                                              Start tuż za połączeniem Białej z Czarną

                                                        To miejsce mego tragicznego odkrycia  😥 

                                                               Skończę na Wiśle pod mostem drogowym

Po tygodniu jedziemy na OSK Skawą

                                                                chłopaki w fartuchach na otwarciu  😉 

                                                                   Wody na Skawie znowu trzeba szukać  🙁 

                                                            Kończymy z Magdą wyścig na pierwszym etapie

                                                                     a ekipa sędziowska na stanowiskach

                                                                   Drugi etap już z mniej łaskawą pogodą

                                                     Na zakończeniu coś tam nam wręczają  🙂

Miesiąc później jadę na Czarną Przemszę przenosząc kajak przez zaporę od strony Tuliszowa do Przeczyc

                                                            Start zaczynam od dłuuuugiej przenoski

                                                                 dotarłem do miejsca startu właściwego

                                                         Odpływ wody z Czarnej Przemszy do Pogorii IV

                                                                             Koniec w Będzinie przy Lidlu

Mijają dwa tygodnie i jedziemy na OSK Trzech Zapór. Pogoda nas nie rozpieszcza  😥

                                                                otwarcie pod zadaszeniem bo pada  😥 

                                                                                        tutaj wystartujemy

                                                                             tak wygląda na mecie etapu

                                                   Drugi etap się nie odbył, będą rozdawać nagrody  😀 

                                                      W tym roku drugie miejsce dla Polski Południowej  🙂

Po kolejnych dwóch tygodniach jadę na dwutygodniową ponad 1050 kilometrową wycieczkę. Zaczynam na Czarnej Staszowskiej i dopływam do Wisły. Nocleg za elektrownią Połaniec, zamiana kajaków przesiadam się z Prijona na „wyprawowy” kajak  i płynę Wisłą aż do Szkarpawy, a następnie szlakiem Pętli Toruńskiej do Torunia. Tam znajduję gościnnych ludzi u których zostawiam kajak na kolejne dwa tygodnie i pociągiem wracam do domu. O wycieczce tej poczytać można na geoblogu.

Dwa tygodnie minęły szybko i wyjeżdżamy kończyć „zeszłoroczne morze” o czym pisałem w opowieści z pływania w roku 2010, a z czego relacja znajduje się również na geoblogu.

Tydzień w domku i jedziemy na Rudę

                                                     jakoś wodnych zdjęć brak, tylko obozowe

byłem nawet na krótkiej wojnie (paintballowej)

Trzy tygodnie w domu i jedziemy do Popowa/Zawad na Liswartę i Wartę

                                                                                  na kajakowym szlaku                                                                                            są przeszkody  🙂 

                                      …i ognisko na naszym miejscu biwakowym w okolicy Lisowic

                                                                             tu już na przenosce w Kamionie

Tydzień później w drodze na wrocławskie regaty przepłynę Ścinawę Niemodlińską

                                                             Tak na Ścinawie Niemodlińskiej

Relacja z tego pływania do zobaczenia tutaj.

Następnego dnia jesteśmy już na regatach we Wrocławiu

                                                                              gdzie jak zwykle nas witają  😎 

                                                               a obok nas pływają większe jednostki

                                                                       znowu coś nam się dostało  😆 

                                                                  Nocne spojrzenie na most Rędziński

                                             …a rano schodzimy na turystyczny spacerek po wodach Odry

                                                                                             na spacerku

                                                                                 …a tu takie widoki  😀 

                                                          Ostatnia śluza na naszym spacerku

Po tygodniu pojechałem sobie na samotny weekendowy spływ po Wiśle – z Niepołomic do Szczucina, pogoda superowa, najgorsze to tylko to, że ze Szczucina trzeba było dostać się do Niepołomic po transportowca. Udało się, ale sporo czasu minęło nim dojechałem  do domu, a na dodatek nie wziąłem ze sobą aparatu  😥

Po dwóch tygodniach jadę na Białą Przemszę z Sosnowca Maczki do TTC

                                                                                              na starcie

                                                                              …na Białej Przemszy

                             Widać już most nad Przemszą za połączeniem gdzie zakończę swoje dzisiejsze pływanie

Kolejny tydzień i już sobie płynę po Narwi od Łomży do Nowogrodu

                                                                                       Start w Łomży

                                                                               Złota polska jesień  🙂
                                        …i prawie jak zwykle na tej trasie zmierzch przychodzi szybko

Nazajutrz płynę Wilgą z Garwolina do Wilgi (prawie) do ujścia do Wisły

                                                                              start w Garwolinie

                                                                                            na szlaku Wilgi

                                                Kończę już po ciemku nie dopływając do ujścia do Wisły  😐

Sześć dni później opływam linię brzegową pobliskiego jeziorka Pogoria IV, gdzie znowu nie zabieram aparatu  😥

Dwa dni po tym incydencie, zabieram już aparat i jadę na Wisłę. Stały odcinek- z Goczałkowic do Bierunia.

                                               Auto zostaje na tym parkingu, a ja wędruję do rzeki

                                                                          …i płynę po niskiej Wiśle

                                                                                    Na mecie w Bieruniu

Jeszcze tydzień i wyjeżdżam do Wrocławia na Widawę- od Wilczyc do ujścia Bystrzycy

                                                                    Ładna pogoda jak na listopad  😀 

                                                                                                  jemiołowo

                                                                             trzeba się przedzierać  😥 

                                                                                            ten nie musi

                                                                                          no i jest Odra 🙂

Miesiąc przerwy i jedziemy na jubileuszowy 25 wyścig po jeziorze Rybnickim

                                                                          piękna pogoda i spokojna woda

                                                                            Gosia dzisiaj na jedynce

                                                                         zostałem wyróżniony  😀 

                                                     brałem też udział w sztafecie picia piwa na czas  😛                                                               Gosia brała udział w przeciąganiu wiosła  😀 

                                                                        …a Magda w koncercie Muz Kajaka

Bilans roku 2011 to 2016 przepłyniętych kilometrów w ciągu 54 dni, a licznik ogólny wynosi 34634 kilometry.

                                                                             mapka po tym roku wygląda tak

W 2010 zacząłem pływać 30 stycznia na mojej Brynicy na krótkim spacerku od ujścia Jaworznika do Czeladzi.

                                                                           pojawił się wreszcie śnieg

                                                                                    no to schodzę

                                                                                                  i płynę

                                                 prowadzony przez grupę łabądków dopływam do Czeladzi

Tydzień później płynę Czarną Przemszą od Siewierza do mostu na DK 1. Mróz który ściął jezioro Przeczyckie nie pozwolił mi na dalsze płynięcie. Relację z tych skromnych pięciu kilometrów zobaczyć można tutaj.

Zima trzymała długo (?), tak więc półtora miesiąca później jestem na Oławie, zaczynając samotnie w Groblicach dopływając po czterech kilometrach do Siechnic do ludzików z Wiadrusa i ich przyjaciół, by już razem z nimi popłynąć dalej w ramach spływu ” Powitanie Wiosny”.

                                                                          Startuję na dużej wodzie Oławy

                                                                         …i dopływam do Wiadrusów

                                                                                 …już między ludźmi 🙂

                                                                           jutro pierwszy dzień wiosny 🙂

                                                                            za chwilę przenoska na Odrę

                                            …i już na przystani Wiadrusa we Wrocławiu na Rzeźbiarskiej

Na Oławie pożegnałem zimę, a wiosnę następnego dnia chcę przywitać na Widawie

                                                                                                  więc witam 🙂

                                                                           na Widawskiej wielkiej wodzie

                                                                                    …a na brzegach dziczyzna   😉

                       jest Odra którą tylko na drugi brzeg do ujścia Bystrzycy i kilometr pod prąd do mostu i mety

                                    Wracając przejeżdżamy obok placu budowy Stadionu Wrocław na Euro 2012

Miesiąc pauzowania i jadę do Tychów na Gostynię. Dopłynę do Wisły i dalej do Bierunia.

                                                                            Zejście na wodę w Tychach

                                                                                                    Progowo

                                                                                            Warkoczowo

                                                                                        Miasteczkowo                                                                           Wpłynąłem na Wisłę

                                                                                    skończyłem w Bieruniu

Tydzień później majówka i w większości rzeki – rowy , zaczynam na Polskim Rowie (Kopanicy) i dopływam do Baryczy

                                    Startuje w Rydzynie – tutaj szkoła w tym miasteczku i fajne drzewko

                                                                                             Na starcie

                                                                                    prawdziwy rów  😉 

                                                                                           a tu już Barycz

                                                                                        …i ja na niej

                                                            …a gdy sobie odpoczywamy nad Baryczą…

                                                                   jadą do nas prawdziwi Kowboje

                                                                …i przyjmują mnie w swoje szeregi  😆 

                         Następnym rowem jest Krzycki Rów którego płynięcie zaczynam w Jędrzychowicach

                                                                                                 właśnie tutaj

                                                                              tak wygląda Krzycki Rów

                                                        na przerwie obiadowej korzystam z suszarki  😎 

                                                                                       jest jelonek  😛 

                                                                                jest mocno wiosennie  🙂

                                                                                          i jest już Odra

                                                                      w takim obszarze dziś nocowaliśmy

                                                      …a trzeciego dnia popłynę czymś takim – Szprotawą

                                                                                          na Szprotawie

                                                                                          na Szprotawie

                                                                                            widać już Bóbr

                                     w drodze na następną wodę robię sobie fotkę przy Dębie Chrobry

            …a chcąc pokazać Gosi schrony przeciw atomowe zakopujemy się w piachu. Ratunkiem jest traktor który o północy ratuje nas z tej opresji…

                                         Nic już nie zwiedzamy, schodzę na Czarną Wodę dopływ Kaczawy

                              niestety woda w rzece wyschła, czekam więc na transport by zrzucić się troszkę niżej

                                                                                     po restarcie już ładnie

                                                                         …i wpłynąłem na Kaczawę

Dwanaście dni później jedziemy na jubileuszowy XL OSK Skawą. Z powodu wysokiej wody popłyniemy tylko pierwszy etap – z Wadowic do Podolszy.

                                                                           Rozpoczęcie jeszcze optymistyczne

                                                                          na starcie też jeszcze słonecznie

                                                   …w trakcie jednak zaczyna padać i robi się chłodno

                                                                         na przenosce na szczęście nie pada

                                                                            Gosia wystartowała w czasówce

                                                                                 Ognisko dziś bezcenne

to z powodu takiego przepływu dziś nie popłyniemy

                                          Zakończenie jednak było, a Polska Południowa zdobyła pucharek  😎

Przez Polskę przechodzi powódź, ja po dwudziestu dniach jadę na moją Brynicę, zaczynając w Zendku na Czeczótce a kończąc w Dobieszowicach.

                                                                                  zejście na Czeczótkę

                                                   …i płynę w stronę Brynicy (to z 200-300 metrów)

Po kolejnych dwudziestu dniach jedziemy na „Trzy Zapory”, na których po raz drugi z rzędu udaje nam się zdobyć wiecznie przechodni dwudziestokilogramowy puchar za  1 miejsce drużynowo :-). Fotki z tego spływu do zobaczenia tutaj.

Dwa tygodnie później jadę z Gosią do Zawad na Liswartę którą dopływamy do Warty a tą do Krzeczowa. Ładny weekend a relacja z niego do zobaczenia tutaj.

Miesiąc później będąc na wycieczce samochodowej po Norwegii przepłynąłem 27 km po tamtejszej wodzie  😎

                                                                      w takich okolicznościach przyrody

                                                                                                   schodzę                                                                                               próbna pętelka

                                                                                 …i powrót na naprawę steru

                                                                            płynę mijając takie promy

                                                                                              widzą mnie

                                                                                           takie widoki 🙂

                                                                                          …i już na mecie…

                                                                                           …w takim miejscu.

Wyjazd do Norwegii z kajakiem był pierwszą częścią urlopu, drugą miało być przepłynięcie polskiej linii brzegowej Bałtyku. Niestety troszkę mi brakło czasu i ukończyłem to pływanie rok później a poczytać o tym można na geoblogu.

Jedenaście dni później jedziemy na Rudę do Aktywnych, trasa dwu dniowa od zapory jeziora do Kuźni Raciborskiej

                                            jak widać, wody mogłoby być zdecydowanie dużo więcej

                                                                                 …a kajaki już na starcie

                                                                                 Gosia wchodzi w drzewo

                                                                                    …a my w slalomik

                                                                                 obok parku cysterskiego

                                                                                  idziemy pozwiedzać

                                                                                             ładny dąb

                                                                                jest meta pierwszego etapu

                                                                            tutaj z głodu nie zginiemy  😉 

                                                          ale Gosia postanawia jednak coś upolować  😉 

                                                                           udało się – kilka godzin później  😀 

                                                           …a następnego dnia trzeba się pogimnastykować

                                                                                …aż czapki z głów spadają  🙂                                                    udaje się jednak przy pięknym słoneczku dopłynąć do mety

Po dwóch tygodniach Gosia wywozi mnie na Małą Panew. Płynę od Potępy do Zawadzkich.

                                                                                       na Małej Panwi

                                                                             na mecie w Zawadzkich

W następnym tygodniu jedziemy do Wrocławia na Regaty i turystyczne pływanko, jest z nami Piotrek i kuzynka Ewa z Wrocławia.

                                                                            Wiadrus jak zwykle wita  😛 

                                                                                                     start jest

                                                                                          …i już na mecie

                                                                                            …wyróżnieni 🙂

                                                                                       Wrocław nocą

                                                                                 …i budzimy się powoli  😉 

                                  jakoś momentalnie się ochłodziło, ale idziemy na spacerek po Odrze i Oławie

                                                                                                     na Odrze

                                                                                                    na Oławie

                                                                               na Oławie jest ciekawie 😆 

                                                               Rodzina na nas czeka na mecie. Fajnie  😎

Dwa tygodnie później Piotrek wywozi mnie na Nidę. Płynę z Motkowic do Chroberza

                                                                                     ładnie jak na październik

                                                                                                na Nidzie

                                                                                                           🙂

                                                                                                 dopływam

                                                                                                dopłynąłem

Tydzień później jadę sam na Odrę zaczynając na Kanale Ulgi pod Raciborzem i Odrą dopływam do ujścia Kłodnicy , którą do najbliższego mostu pod prąd. Tam u gościnnego człeka zostawiam na dwa tygodnie kajak, a sam wracam do samochodu. Tydzień później w drodze do Łomży namawiam Gosię, by zawiozła mnie na kanał Wieprz-Krzna. Ten którego już dwa razy nie udało mi się przepłynąć z powodu wyschnięcia wody. Zapamiętałem jednak że późną jesienią, a jest 23 października, najpewniej można spłynąć tą wodę. Nie jest wtedy puszczana na pola. I Rzeczywiście.

                                                                                  Jest woda, hurra

                                                                             ciągle daje się płynąć , super  🙂

                                                                 choć nie zawsze jest super, trzeba walczyć

                              Krótki dzień a i szybkość nie zabójcza, muszę kończyć i jedziemy na kwaterę

                                                  zwiedzając troszeczkę miasto Międzyrzec Podlaski

p                                                                                schodzę drugiego dnia

                                                                                        …i jakoś płynę                                                                                        choć łatwo nie jest                                                                              do zastawki znowu łatwiej

                                                                      …a za zastawką woda znika  👿 

                                             wpadła Krzna Południowa, wiem że już nic mnie nie zatrzyma  🙂 

                                                                            widać Międzyrzec Podlaski
                              …i dopływam już Krzną – nareszcie cały 140 kilometrowy kanał pokonany  😆

Następnego dnia już na luziku i wypoczynkowo płynę Narwią z Łomży do Nowogrodu.

                                                                        pogoda fantastyczna, schodzę w…

                                                                                                  …Łomży…

                                                                                                 na Narwi

                                                                             …i na mecie w Nowogrodzie

Więcej fotek z tego wyjazdu  tutaj.

Mija pięć dni i jadę do gościnnego człeka w Kędzierzynie Koźlu odebrać swój kajak i popłynąć do Krapkowic

                                          Pociągiem i pieszotką docieram już prawie do miejsca startu

                             mój gościnny przechowywacz kajaka też miał niemiłe przygody z wielką wodą  😥 

                                                                                        za chwilę płynę

                                                                             tylko pokonam jedno drzewko

                                                                           …nogami do przodu  😆 

                                                     obok wyspy w Kędzierzynie Koźlu obniosę jaz…

                                                                   …później jedną śluzę- Januszkowice

                                                                                    …i drugą – Kępa

                                                 …i jest trzecia- Krapkowice tutaj zostawię kajak na tydzień

                                                             ślady wielkiej wody w Krapkowicach

                                 …udało się zostawić kajak , jeszcze tylko spojrzenie na miejsce następnego startu… 

…A ten rzeczywiście udaje się zrealizować po tygodniu. Tym razem już z asekuracją samochodową Gosi.

                                      taki skrzat pilnował przez tydzień mój kajaczek na śluzie Krapkowice  😉 

                                                                                                     schodzę

                                                                            i płynę, już za śluzą Krapkowice

                                                                                jeszcze w Krapkowicach

                                                        pierwsza przenoska- przez jaz śluzy Rogów

                                                                     następna śluza i przenoszenie – Kąty

                                               …była jeszcze jedna – Groszowice a tu już jestem w Opolu

                                                     …i jest mój transportowiec , więc kończę.  🙂

Tydzień później w mocno słoneczną połowę listopada Gosia zawozi mnie do Goczałkowic – na Wisłę.

                                                                                         za chwilę popłynę

                                                                                         Ładną Wisłą

                                                                                        …i sobie płynę

                                                                                      już w Bieruniu

                                                                                      tutaj kończę

Mija prawie miesiąc i jedziemy na prawdziwie Zimowy Barbórkowy Wyścig Kajakowy po zalewie Rybnickim

                                                                       Otwarcie pod dachem, jak nigdy  🙂 

                                                                            Zbieramy się na linii startu

                                                                                          …i już na mecie

                                                                              są i tacy co kąpią się po wyścigu

                                                      …a my zapakujemy kajak i pójdziemy na zakończenie

                                                    …gdzie do rozdania kilka pucharków i nie tylko…

                                                           …i Polska Południowa łapie się na jeden z nich  😎

Rok 2010 kończę skromnym wynikiem 1033 km. co w ogólnym bilansie daje mi 32618 km. Na wodzie 38 dni.

W tym roku zaczynam pływanie 25 stycznia na „mojej” Brynicy w towarzystwie Jadzi S. z Zabrza i Mariana R. z Gliwic.Zaczynamy w Dobieszowicach około kilometr za jeziorem Świerklanieckim.

                                                               ” Rzeźby” lodowe pod mostem w Dobieszowicach

                                                                                           Powoli schodzimy

                                                                    jeszcze tylko pamiątkowa focia i można…

                                                                                  …schodzić na Brynicę

                                                                                    …i wreszcie nią popłynąć

                                                                    podziwiając ogromne rzesze łabędzi

                                                                      Ostro za stawikami w Sosnowcu

                               …i nasz pomocny kierowiec- Gosia nie opodal ujścia Brynicy do Czarnej Przemszy

O naszej wycieczce można było nawet poczytać  w necie , z tym że długość etapu w artykule była mocno przesadzona, my przepłynęliśmy 29 kilometrów  😎 

Miesiąc później pojechałem na Przemszę- od Trójkąta Trzech Cesarzy do pierwszego napotkanego na Wiśle mostu i był to jeden z niewielu spływów z których nie mam żadnej pamiątki foto  🙁

Minął kolejny miesiąc , i wpadam na pomysł spłynięcia „mojej” Brynicy od jej piątego kilometra, czyli wysoko.

                                            …i tylko zejście na wodę odbywało się w niebezpiecznym miejscu

                                          Tak wygląda Brynica w miejscu mojego startu, pod mostem na DK 1

                                         …a tak kilka kilometrów dalej, gdy zaczynają się zapory bobrowe

krótki filmik z bobrowiska

                                                                                               Na Brynicy

                                                                  Będę kończył – przy ujściu Czeczutki

                                Za mną 11 kilometrów w deszczyku w ciągu prawie czterech godzin, nieźle  😉

więcej tutaj.

Tydzień później, już przy ładnej wiosennej pogodzie jadę nad Mierzawę dopływ Nidy do Tarnawy. Na moście rzeczka fajna, zrzucam kajak i… zaskoczenie- nie mam wiosła.  😡 , jestem blisko 100 km. od domu i nie mam wiosła… Dochodzę do wniosku, że to znak by już może przejść na kajakową emeryturę? Tak zrobię jeśli jadąc kiedykolwiek na spływ zapomnę kajaka  😉 . Teraz pozostaje mi poszukać jakiejś pomocy wśród tubylców. Trafiam na gościa przy stawach rybnych który pożycza mi jakieś malutkie wiosełko pontonowe. Jestem zdesperowany. Pożyczam je i płynę.

                                                  Ciekawe ile wytrzymamy ze sobą- wiosło i ja  😆 

                           Rzeczka ładna, w korycie trochę drzew, szkoda tylko że nie mam swojego wiosła  😥 

                                                                                            Jeszcze płynę

… i po czternastu kilometrach już nie, połamało mi się wiosło na jednym z drzew, a oprócz tego „bieszczadzka łata” zaczęła przepuszczać i miałem mokry tyłek , czego najbardziej nie lubię pływając kajakiem.

Trzy tygodnie jestem w domu, próbując jakoś połatać kajak i wreszcie wracam na Mierzawę wieziony tam przez żonę.

                                                                                        Trzeba schodzić  🙂 

                                                                                            udało się  🙂 

                                                                                  wiosennie na Mierzawie

                                                                                    …na górskiej Mierzawie

                                                                              jeszcze troszkę przeszkód…

                                                                                    …i już widać Nidę

                                                            …i mnie na Nidzie też, za mną dzisiaj 36 km.

Pięć dni później jesteśmy z Gosią nad kanałami Obry. Pierwszego maja spływamy razem Kanał Kościański.

                                                                                Startujemy w Kunowie

                                                                                …i tak sobie płyniemy…

                                                                                      …aż do rozwidlenia…

                                                             Po którym wybrana ścieżka wysycha  🙄 

                         Skończyliśmy w Gryżynie, Gosia pojechała stopem po autko, a ja czekam na moście  😉

Następnego dnia próbujemy spłynąć Mogilnicę (Kanał Prut) z Wilanowa. Niestety kawałeczek dalej za przenoską woda znika, płynąc gdzieś w kierunku Warty, co nie było naszym planem. Przemieszczamy się na Obrzański Kanał Południowy którym dopływam z Brońska do Błotnicy nad jeziorem Przemęcko.

                                                                            Obrzański Kanał Południowy

Następny piękny dzień płyniemy wspólnie Pętlę Konwaliową, zaczynając w Dominicach gdzie zostawiamy samochód i po całym słonecznym dzionku w kajakach dopływamy do Papierni gdzie zostawiamy nasze łódki u gościnnego leśniczego, a sami spacerkiem przez las dochodzimy do naszego transportowca. Ładna wycieczka  🙂

                                                                              Na jednym z jeziorek pętli

                                                                          płytki kanałek między jeziorami

                               na wyspę nie weszliśmy a szkoda, bo to był właśnie okres kwitnięcia konwalii

                                                                   kolejne malownicze jeziorko na trasie

                                                              miejsce naszego zakończenia z wody wyglądało tak

                                                                …a na brzegu w Papierni tak, stąd pójdziemy po auto.

Następnego dnia spłynąłem 25 kilometrowy szlak wodny biegnący ze Sławy poprzez jezioro Sławskie, Obrzycę i Obrzański Kanał Południowy do Rudna.

                                                                                        na jeziorze Sławskim

                                                                                                na Obrzycy

                                                                                 na kajakowym szlaku 🙂

Tym szlakiem można było płynąć dalej, ale oddalałbym się od domu, a pozostał mi jeszcze tylko jeden dzień. Dzień w którym miałem zamiar przepłynąć jeden z dopływów Baryczy. Rzekę…

                                                                                                     Orla

                                                                                                Na Orlej

                                                                        …i już na mecie- na Baryczy

Jako że pochodzę z Czeladzi, widząc powyższy drogowskaz chciałem zobaczyć jak wygląda Czeladź Wielka…

                                               Już coraz mniej spotyka się takich znaków miejscowości…

W sumie nie dostrzegłem niczego ciekawego, może tylko stary kościół do którego nie zajrzeliśmy. Był akurat pogrzeb.

Więcej tutaj.

Dziesięć dni później jedziemy do Podolszy nad Skawę na OSK tą rzeką…

                                      W pochmurną sobotę ludziki szykują się na wyjazd na start do Czartaka  

                                                                                    pochód nad rzekę trwa 🙂

                                                                                  …i schodzi się na wodę

                                           na wodzie można było spotykać samotne jednostki pływające 😉 

                                             bo stan wody często nie pozwalał na dociążanie „szklaków”

                                            Tradycyjnie na ostatnich czterech kilometrach rozgrywano wyścig.

                                                           …a na mecie w Podolszach wyglądaliśmy tak                                      niedzielny poranek był diametralnie inny – optymistyczny bo słoneczny

                                                                       ostatnia przenoska na Skawie

                                                                                           …i już na Wiśle

                                                w Przewozie pozostało załadować sprzęt i wracać do Podolszy…

                                          …gdzie nastąpiło zakończenie i wyróżnienie m.innymi „Polski Południowej”

Trzy tygodnie później wyjeżdżamy do Raciborza na imprezę pod nazwą „Pływadła” po Odrze. Impreza trzydniowa z których pierwszego dnia płyniemy wraz z innymi kajakarzami i kanadyjkarzami Ostrawicą i Odrą od Ostrawy do rozbitych już namiotów w Raciborzu.

                                                    Nasz tymczasowy transportowiec na tle raciborskiego zamku

                                                                                          na starcie w Ostrawie

                                                                                             …i sobie płyniemy

                                                                                      prawie równo idą  😉

                                                                             przerwa za ujściem Olzy

                                                            pod „krzywym” mostem dadzą nam jeść  😉 

                                                                                            My w komplecie  🙂 

                                                             Przy jazie Rafako nie oceniona pomoc strażaków

                                                                                  Pod raciborskim mostem

                                                                  Drugi dzień, zaczynają pływać pływadła

                                                                                         …i Magda z Pchełką

                                                                                miejsce drugiego biwaku

                                                            Ostatni , wreszcie w pełni słoneczny dzień

                                         Budowa mostu obwodnicy przed Kędzierzynem i ujściem Kłodnicy

                                                                                 …i już na mecie imprezy

Więcej fotek z imprezy „Pływadła” dostępny tutaj.

Tydzień później jadę w towarzystwie moich pań na dwa nowe dopływy Wisły. Najpierw Nidzica.

                                                                                      płynie tam pod mostkien

                                                    fajna rzeczka, ale często z brzydkimi przeszkodami  🙁 

                                                                            kilka przenosek też było

                                                                           …i wiem gdzie jestem  😉 

                                                            na mecie naprzeciw ujścia Dunajca w Opatowcu

                                                                                              Ciągle pada  🙁 

Dzień drugi
                                                                             piękny i słoneczny popłynę rzeczką:

                                                                                                 więc płynę tu…

                                                                                                       …i tam

                                                           …i kończę na Wiśle przy Woli Przemykowskiej

W drodze do domu podziwiamy jeszcze pałac w Śmiłowicach gdzie nie tak dawno odbyło się wesele Cezarego Pazury.

Więcej fotek z wyjazdu tutaj.

Dwa tygodnie później jedziemy na OSK Trzy Zapory.

             Powyżej tylko fotka zrobiona po zakończeniu bo obszerniejsza relacja ze spływu do zobaczenia tutaj.

Minęły trzy tygodnie i jadę sobie sam na Wisłę od Goczałkowic do Bierunia. Mój stały coroczny odcinek, ale raczej nigdy nie płynięty w lecie.

                                                                                    tam pod mostem zacznę

                                                                                   ładnie na Wiśle latem

                        choć nie do końca, takiego zatoru który musiałem obnieść jeszcze tutaj nie spotkałem  🙄 

                                                                         Przy ujściu Białej prawie sucho

                                                                       do Wisły wpływa Pszczynka

                                                                        dopłynąłem do Bierunia a tam…

                                     jaka szkoda, że muszę jechać po transportowca a później do domu  😐 

                                                                          …a nad Wisłą taka impreza 🙂

Musiałem wracać, bo następnego dnia płynąłem czymś dla mnie nowym o czym dotąd tylko słyszałem, to Sztoła.

                                                                                                  Ja i Sztoła

Cała relacja z mojej przygody ze Sztołą tutaj.

Dwa tygodnie później jestem już na samotnej włóczędze przez Polskę której trasa wiedzie z Krakowa (Przewozu) do Tlenia przez Elbląg, Brodnicę, Toruń, Świecie następującymi ciekami wodnymi:Wisła, Nogat, Kanał Jagielloński, Elbląg, Kanał Ostródzko- Elbląski, Drwęca, Wisła, Wda. Prawie trzy tygodnie.

Fotka zrobiona przez gościa płynącego dmuchańcem z Oświęcimia, a moja relacja z tej wycieczki na geoblogu.

Po takiej wycieczce musiałem troszkę dychnąć w domku, dopiero po miesiącu wyjechaliśmy z Gosią na Regaty do Wrocławia. Było fajnie, ładnie i przyjemnie a krótka relacja z tego wypadu jest pod tym linkiem.

                                                                            Z pewną piorącą w Odrze  😉

Kolejny miesiąc w domu i wyjazd na kolejny stały odcinek, tym razem Narwi z Łomży do Nowogrodu.

                                                                                              Start w Łomży

                                                 …wbrew własnym zasadom obróciłem się za siebie  😉 

                                                                                                 Narew

                                                                            Na mecie w Nowogrodzie

                                                           …zdobywam jeszcze nadrzeczny bunkier i…

                                                                                                    …czołg.

Dwa tygodnie później kończę zaczętą przed rokiem Budkowiczankę, dopływając nią do Stobrawy i Odry.

                                                                                idę na Budkowiczankę                                                                      nic się nie zmieniła od ubiegłego roku                                                                           tu już ładniej mimo kropel z góry                                                                    skończyłem na Odrze w Kościerzycach

Korzystając z łagodnej jesieni dwa tygodnie później namówiłem Gosię na wspólny spacerek Czarną Przemszą od Siewierza do Tuliszowa nad jeziorem Przeczyckim.                                                                                  na tle zamku w Siewierzu                                                                                                schodzimy

                                                                             Gosia na Czarnej Przemszy

                                               …i na tle zachodzącego słońca nad jeziorem Przeczyckim

                                                                           Dopłynęliśmy do Tuliszowa

                                                            Odjeżdżamy a jezioro wieczorem wygląda tak

Po dwóch tygodniach jesteśmy na Barbórkowym Wyścigu w Rybniku.

                                                          przed startem oglądam konkurencyjne łódki  😉 

                                                                                         ciekawa jedynka  😉

                                                                  Na terenie ośrodka pojawiły się dinozaury  😉 

                                                                          mimo tego otwierają spływ

                                                                                               mikołajkowo

                                                                                      dopływamy do mety

                                                                 …i jest coś dla „Polski Południowej”  😀

W tym roku byłem jeszcze raz na świąteczno Bożo Narodzeniowym spacerku po Brynicy 26 grudnia. Bezśnieżnie

                                                                                            idę popłynąć

                                                                                                  no i start

Bilans roku 2009 to 1864 kilometry co w ogólnym wyniku daje liczbę 31585 przepłyniętych kilometrów. Na wodzie w tym roku spędziłem 48 dni, a mapka wygląda tak.

W 2008 pływanie zacząłem tak jak rok wcześniej- na Korkowej Brdzie (chciałem zapisać się na liście pięciokrotnych uczestników 😉  ) Tym razem już w ogóle spływ nie był spływem zimowym…

                                                                             na starcie w Mylofie

Oczywiście spływ rozpoczął się od wyścigu dla chętnych , ja nawet nie startowałem widząc łódki innych 🙁

                                                                                takie „łódeczki” się ścigały

                                                 Byli tacy co mocno się spocili na odcinku szybkościowym  😉

                                                                      Poźniej już tylko luźne pływanko
                                                                     z głodu na tym spływie nie zginiemy 😉

                                                 w czasie deszczyku wszyscy mieszczą się pod wiatą 🙂

                                                                                 Przyjemne pływanko

                                                         Po ostatnim etapie ujawniły się nawet morsy 🙂

           a ja (troszkę niewyraźnie 😉  )skorzystałem z możliwości pośpiewania z profesjonalnym zespołem szantowym „Prosto z Masztu”  i po tym nastąpił koniec imprezy.

Trzy tygodnie później zachęcony przez kolegę Pablosa z Bielska pojechałem do Detmarowic by spłynąć sobie z jego grupą szesnastokilometrowy kawałek Olzy. Do Odry w Olzie.

                                                                                                   Na Olzie

Kilka fotek więcej zobaczyć można  tutaj.

Na powyższym spływie umawiamy się z Krystianem i Pablosem na spływ Odrą, gdzieś z okolic Ostrawy do miejsca gdzie skończyliśmy płynięcie Olzą. Mamy się spotkać za trzy tygodnie. Spotkanie na granicy i wspólna jazda na start. Taki był plan, niestety na granicy spotykam się tylko z Krystianem, telefon do Pablosa a ten mówi że właśnie holuje auto które mu się rozkraczyło 🙁 . Szukamy zatem miejsca startowego wraz z Krystianem. Jesteśmy bez map, zaczynamy pod nowo budowanym mostem gdzieś w okolicy Ostrawy.

                                                                                     takie miejsce startu

                                          albo dopłynęliśmy gdzieś nad morze, albo na wysypisko śmieci 🙂

                                                        Krystian podziwia „cuda przyrody” nad Odrą

                                                                                 Most jak we Wrocławiu …

                                  …a w moim przypadku raczej wita, za chwilę wpłyniemy w meandry Odry

                                                                           widać już mosty naszej mety

                                                                                                no i koniec 🙂 a więcej tutaj.

Po miesiącu postanawiam jeszcze raz spróbować Bieszczad. Jest tydzień wcześniej analogicznie do roku ubiegłego tak więc mam nadzieję na wyższe poziomy wody w zaplanowanych rzekach. I mam rację. Już pierwszego dnia udaje mi się spłynąć brakujący obowiązkowy do Górskiej Odznaki Kajakowej odcinek Wisłoki. Od Krępnej do Osieka Jasielskiego od którego płynąłem rok wcześniej.

                                                                                        na górnej Wisłoce

                                     Następna była Jasiołka, która pod mostem w Tylawie wyglądała tak

                  Z zapory jeziorka Besko wypływa zdecydowanie więcej wody niż rok temu więc tutaj też popłynę 🙂

                                              Tylko muszę pokonać przeszkody architektoniczne 😉

                                                                                              Na Wisłoku

W drodze na następną rzekę, tą najważniejszą- Osławę zajechałem w ciekawe dla mnie miejsce

                                                                                          W Komańczy

                                            Osławę zacząłem w Smolniku i na początku było ciężkawo…

                                                                      momentami nawet bardzo 🙂

                                                                               Przełom to przełom 😉

                                                              …i trzeba było uważać na ruch rzeczny 😉

                    …były po drodze liczącej 55 km. różne ciekawe widoki w ciągu dwóch dni spędzonych na Osławie

                                                 Następna była Solinka z Cisnej do jeziora Solińskiego

                                                                          Momentami było ostro

                                                                                      u ujścia Wetliny

                                       a tak prezentuje sie to ujście od strony wetlińskiego brzegu

                                             …i powoli zaczyna się jezioro Solińskie czyli moja meta

                              w drodze na kolejną rzekę natrafiam na Cerkiew Grecko-Katolicką a w niej…

                                                                                                         🙂

                                  natrafiłem również na piece do wypalania węgla drzewnego tak zwane retorty

Ostatnim pływaniem był dla mnie szlak Sanu od Granicy Państwa do Zatwarnicy (około 20 km.)

                                                                           Wpływa do Sanu Wołosatka

                          a tak wyglądał San z mostu pod którym go skończyłem płynąć w tym roku- w Zatwarnicy

Trzy tygodnie w domku i wyjazd na OSK Skawą i od tego roku również Wisłą. Z Czartaka do Przewozu.

                                    Biwakujemy dwa dni w Podolszach, są i tacy którym namiot niepotrzebny 🙂

                                                  Start w Czartaku, niektórzy kąpią się przed startem 😉

                                                                                   Gosia przed przenoską

                                                                                      sporo tego obnoszenia

                                               Dopływają do przenoski cztery kilometry przed metą

                                                                                        Zwiedzamy Zator                                                                                               W Zatorze

                                                                          Drugi etap- końcówka Skawy
                                                                                                  Płyńmy tam…

                                                                                     …do mety w Przewozie

                                                   Magda dostaje odznakę „Miłośnik Rzeki Skawy”

                                       „Polska Południowa” też coś dostała, więc tradycyjnie trzeba to przepłukać 😉

Dwadzieścia dni później jedziemy na Wisłę, popłyniemy sobie rodzinnie i na przemian z Piotrkiem – z Przewozu do Brzegów, nocując w Tyńcu i zaliczając wieczorno-nocną imprezę pod nazwą „Wielka Parada Smoków” w Krakowie.

                                                         Posiłek przed startem przy promie w Przewozie

                                                  My płyniemy, łabądki fruwają za chwilę przenoszenie

                                                                                           więc przenosimy

                                              zamiana jedynkarzy z kierowcami, teraz popłynie z nami Gosia                                                                   płyniemy- tutaj na tle Czernichowa

                                                                                               Jest Tyniec

                                             gdzieś tutaj zostawimy kajaki i pojedziemy do Krakowa na…

                                                                                 Wielką Paradę Smoków

                                                                                           Kraków nocą

                                                  Obudziliśmy się w ładnych okolicznościach przyrody

                                              Ciężkie przenoszenie przez stopień wodny „Kościuszko”

                                                   i pomyśleć że w nocy byliśmy tutaj na widowisku…

        Policja chciała nam zabronić płynięcia z powodu regat żeglarskich, ale jakoś udało się przepłynąć przy brzegu

                                              Jeszcze jedno przenoszenie- przy śluzie Dąbie w Krakowie

                                                                            …i teraz już tylko do mety…                                                                                         …w Przewozie

Mija kolejnych dwadzieścia dni i znowu jedziemy na OSK Trzech Zapór, tym razem sporą ekipą.

                             …i z kajakami kupionymi przez firmę mojej żony i pożyczonymi od Neptuna z Żor

                                                                           Na otwarciu sporo ludzików

                                   Źródełko na starcie nad jeziorem Żywieckim posila nas chyba po raz ostatni 🙁
                                          Jest tak gorąco, że niektórzy zażywają kąpieli przed zaporą Tresna

                                                             …i płyniemy sobie dalej- do Porąbki

                                                               …a nad nami latają szybowce i lotniarze

                                            … i ja sobie płynę w towarzystwie Marysi z Motora Andrychów

                                                                  na mecie jeszcze zajęcia dodatkowe…                                                                     …i oczywiście obowiązkowe ognisko

                                …no i płyniemy drugi etap, tutaj kolejka do wyciągarki na zaporze w Czańcu

                       Jest gorący dzień tak więc brzegi Soły są mocno oblegane przez lubiących słońce ludzików

                                                               W Oświęcimiu będą mieli co rozdawać

                                                      Nam też coś dali, tak więc znowu będziemy opijać 🙂

Opijanie w moim przypadku nie było zbyt mocne, bo już następnego dnia wywieziony przez Gosię do Krapkowic startuję w swoją blisko dwutygodniową wycieczkę Odrą w stronę Bałtyku.

                                                                                   startuję w Krapkowicach

                                            Po sześciu kilometrach już trzeba przenosić – w Rogowie

                                                                                Ślad po powodzi w Opolu

                                                                       na przenosce w Zwanowicach

                                                                             nocleg w okolicy śluzy Lipki

                                                                                   zapływam za Wrocław                                                                  nocleg na terenie śluzy Rędziny

                                                                       tu gostek ma ciekawe wiosełko  😛 

                                                                                             Lubiąż z bliska

                                                                                                 …i z daleka

                                                                                       biwaczek za Lubiążem

                                                                                        Bytom Odrzański

                                                                                              Siedlisko

                                                                                  Nad Odrą w Cigacicach

                                                                     po drodze spotkałem Flis Odrzański

                                                                     Biwaczek za Krosnem Odrzańskim

                                                                        ja biwakuję, a flis płynie dalej…

                                                                                        (chyba) Frankfurt

                                                                                niemieckie zabudowania

                                                                      Twierdza w Kostrzyniu nad Odrą

                                                                                      Biwaczek nad Odrą

                                                                  Pamiątkowa fotka po niemieckiej stronie

                                                                     Popłynąłem Regalicą przez Gryfino

                                                                                               Koniec Odry

                                                                                 wyspa kormoranów

                                                   Po Zalewie Szczecińskim pływają różne jednostki                                                                                           …bardzo różne

                                                   musiałem się podsuszyć w ładnym miejscu nad zalewem

                                                              Ładny wieczór nad Zalewem Szczecińskim

                                     Płynę do Zalesia, by zobaczyć ślady wojenne- wyrzutnie rakiet V-2                                                                        przez jezioro Wicko Wielkie

                                                                                             W Zalesiu

                                             …i o bardzo wczesnej porze na dworcu w Katowicach

Nie minęło dwa tygodnie i popłynąłem z Magdą Narwią z Łomży  dokąd czas pozwoli. Pozwolił na dopłynięcie do Wisły, a tą do ujścia Wdy i do Świecia 🙂

                                                                         Fotka z ruin zamku w Bobrownikach

większa relacja z tego spływu znajduje się tutaj.

Prawie miesiąc w domu i jedziemy na OSK Rudą ze Szczejkowic do Rudy Kozielskiej z czego kilka fotek do zobaczenia tu.

                                                                            Ruda jeszcze nieposprzątana z drzew 🙂

Znowu miesiąc w domu i wyjazd na krótki spacerek po „mojej” Brynicy

                                                Wystartowałem jak zwykle przy ujściu Jaworznika

                                                                        Łabędzie na Brynicy żyją cały rok

                                                                                        Jest moja Czeladź

                                                                                       Brynica sosnowiecka                                                            najprzyjemniejszy widokowo odcinek

Skończyłem jak zwykle przy mysłowickiej giełdzie samochodowej, razem szesnaście kilometrów. Trzeba było odpocząć  😉  , odpoczynek trwał trzy tygodnie i pojechałem z Neptunami na ich Darkówkę na Warcie. Z powodu stałych problemów, czyli transportu kajaków płynąć w Mstowie zaczynamy dopiero po czternastej 🙁

                                                …no bo w drodze trzeba było zrobić niezbędne zakupy  😉

                                                                      …i czekać by mogli wystartować wszyscy

                                                                                 …a jak już popłynęliśmy…

                                                                                    …to było przygodowo

                                      czasami nie warto liczyć na cudzą pomoc bo może to wyjść jak wyżej  😉 

                                              najwytrwalsi do mety dopływali już po całkowitym zmroku

                                                 … a poranek po cocy z Neptunami jak zwykle ciężki…

                                                            …dlatego płynęło się w większości lajtowo.

Po kolejnych trzech tygodniach próbuję spłynąć coś nowego – Budkowiczankę – dopływ Stobrawy.

                                                               Schodzę pod mostem w Krzywej Górze

                                                                            Listopadowa Budkowiczanka…

                                                                                 Nagle mi się kończy  😕 

                                                                                            …i wygląda tak  🙁 

                                                                     można za to znaleźć takie okazy  🙂 

                                                                 …ale ja potrzebuję znaleźć rzekę                                                                                    …a gdy ją już znalazłem trzeba było się przedzierać

                                                  po przepłynięciu 10 kilometrów kończę w Kuźnicy Katowskiej…

                                                                                      …wyglądając tak  😆

Tydzień później jadę jeszcze na stały coroczny odcinek Wisły z Goczałkowic do Bierunia.

                                                       Pod mostem w Goczałkowicach mało wody  🙁 

                                                                      …a dalej też nie jest lepiej  😥 

                                                                                          kaczorowa Wisła

                                                                                                    na Wiśle

Udało się dopłynąć do celu podróży i wrócić do domu na blisko miesięczny odpoczynek, po którym jadę na ostatnie w 2008 roku pływanie. OBWK po Zalewie Rybnickim.

                                                                                 Mgliście nad Rybnickim

                                                                             …ale nie zraża to ludzików

                                                                        Organizatorów również nie  😉

                                                                           na otwarciu jest mi fajnie
                                                                                     Schodzimy na wodę

                                                                                            mgliście i faliście

                                                             …więc po wyścigu wyglądam mniej fajnie  😡 

                                                       Komplet nagród przygotowany do rozdzielenia

                                                                                                 i rozdają

                                                            …no i mnie jako „Polsce Południowej” się dostało  😛

Rok 2008 w którym na wodzie spędziłem 47 dni przepływając 1713 kilometrów podnosi mój ogólny licznik do          29721 km. a mapka po tym roku wygląda tak jak poniżej

Tegoroczny sezon zacząłem dosyć wcześnie, bo już 25 stycznia na „Korkowej” Brdzie na którym to spływie znalazłem się po raz czwarty. Gdy wyjeżdżałem z domu z Cześkiem O. z Katowic u nas było naprawdę zimowo, i zimowa aura towarzyszyła nam aż do Torunia, nawet zakręciliśmy pirueta na autostradzie przed Łodzią. Na miejscu jednak zimy (prawie) widać nie było…

                                                                                     zimowo w Czeladzi

                                                                             mało zimowo w Mylofie

Drugi dzień nie przyniósł niczego zaskakującego, dalej płynęliśmy na zimowym tylko z nazwy spływie 🙁

                                                                             Stare poczciwe szklaki 🙂

Ostatniej nocy troszkę wreszcie posypało i ostatni etap spływu był prawdziwie zimowym 🙂

                                                                            zasypało nam kajaczki

                                                                                   zimowo na spływie

Zimowy akcent w czasie ostatniego etapu pozwolił nam się czuć i chwalić tym , że byliśmy na zimowej Brdzie 🙂

ciut obszerniejsza relacja foto z tego spływu tutaj.

Po dwóch miesiącach pojechałem razem z Gosią i Magdą do wrocławskiego Wiadrusa na ich VI spływ „Powitanie Wiosny” po Oławie i Odrze. Dziewczyny i kajaki wysadziłem przy moście w Marcinkowicach, a sam pospieszyłem na Rzeźbiarską , by mieć transportowca na mecie po przypłynięciu. Zdążyłem na autokar wiozący nas na start 🙂

                                             nasze kajaczki troszkę się wyróżniają na tle Wiadrusowych 😉

                         a dziewczyny lekko wymarzły chowając się przed wiatrem na moście w Marcinkowicach

                                  trzy dni temu zaczęła się wiosna, także po zimie wody w Oławie nie brakuje                                        ktoś z Wiadrusa wychwycił swoim aparatem Magdę płynącą ze mną…                                                                             …i Gosię płynącą tuż za nami 🙂

                                      Na Oławie musieliśmy  przenieść kajaki obok niebezpiecznego jazu…                                       …po czym po dopłynięciu do obszaru Wrocławskich Wodociągów…                                    …przenieśliśmy kajaki nad Odrę paląc i topiąc w niej Marzannę                                                                                       taka uroczystość 😉

Po powyższej ceremonii wzięliśmy jeszcze udział w wyścigu kajakowym za który zostaliśmy wyróżnieni…

                                                                                                            🙂                                                 Poczęstunek z pianką i można wracać gdzie komu pasuje 😉

Tydzień później w sobotę poprzedzającą Palmową Niedzielę Gosia wywozi mnie i Magdę na krótki siedmiokilometrowy spacerek po „naszej” Brynicy. Magda „spaceruje” sama , a ja obok niej.

                                                                   na starcie przed ujściem Jaworznika                             …i na mecie w Czeladzi przy kładce za Stadionem MCKS  im. Józefa Pawełczyka

Tydzień po tym spacerku były Święta Wilkanocne, a po kolejnym tygodniu jadę z „Neptunami” na weekend z dwoma Białymi- Białą Lądecką i Białą Głuchołaską. Pogoda wyśmienita, wody w rzece jednak zbyt mało by zacząć w Stroniu Sląskim albo chociaż w Lędyczku. Kajaki zresztą dojeżdżają również dosyć późno i niektórzy mocno zmęczeni (oczekiwaniem) schodzą na wodę w Trzebieszowicach około południa.

                                                                     troszkę „zmęczony” na Białej Lądeckiej

                                           Na fotce widoczne ujście Białej Głuchołaskiej do Nysy Kłodzkiej

Do godziny szesnastej udaje się jednak dopłynąć do ujścia Białej do Nysy Kłodzkiej , później wieczór gitarowy i nocleg w jakiejś agroturystyce, a następnego dnia start na Białej Głuchołaskiej w Głuchołazach. Nie za fajny to dla mnie spływ, pierwszego dnia „zmęczonemu” rzeka zdjęła mi nie zdejmowaną od czternastu lat ślubną     obrączkę 😳  Drugiego dnia przy kabinie na jednym z prożków rzeka zabrała sobie przypięty do spodni zegarek.   A mogłem go mieć na ręce, w końcu był wodoodporny… To były moje wycieczki kajakowe nr. 400 i 401…

                                                   Miejsce startu na Białej Głuchołaskiej w Głuchołazach

                                                                 a to za tym prożkiem został mój zegarek 🙁

Późny start i uciążliwość rzeki (dużo prożków) spowodowały to, że nie udało nam się dopłynąć do jeziora Nyskiego. Skończyliśmy w Świętowie i ruszyliśmy w drogę powrotną do domu.

więcej fotek z tego wyjazdu można zobaczyć tutaj.

W domu wytrzymuję ledwo dwa tygodnie i jadę na wydłużoną majówkę w Bieszczady. Po drodze spływam brakujące odcinki Łososiny i Ropy, chciałem spłynąć jeszcze górną Wisłokę, ale niski stan wody pozwolił mi tylko na spływ od Osieka Jasielskiego do Kowalowych.

Tak wyglądała Łososina w miejscu mojego startu w Lososinie Dolnej na szczęście do jeziora Rożnowskiego blisko

                                                                                Zbiornik Klimkówka na Ropie

                                              Na Wisłoce nie mogłem wystartować tam gdzie chciałem 🙁                                                               Niżej już jako tako dało się popłynąć

Następny w planie był Wisłok, ale ilość wody spuszczanej z zapory zbiornika Besko skutecznie odwiodła mnie od tego pomysłu 🙁

                                                      Taka sobie stróżka za zaporą zbiornika Besko na Wisłoku

                                                             Widok na Wisłok z korony zapory

                          Na tym wyjeździe najbardziej zależało mi na Osławie , zacząłem pod widoczną kładką i…                …Już po chwili wyrwało mi z kajaka śrubę, którą pomysłowo i doraźnie próbowałem załatać kajak 🙂

Na szczęście gdzieś w okolicy znalazłem gościa samochodziarza, który wkleił mi kawałek zderzaka samochodowego w dno, nie mogłem jednak popłynąć, musiało to schnąć przez 24 godziny. Pojechałem nad Wołosaty i następnego dnia , wiedząc , że i tą rzeczką spłynąć się nie uda , zdobyłem najwyższy szczyt polskich Bieszczadów- Tarnicę 🙂

                                                                                           Na Tarnicy 🙂

                                                                                  Wołosaty w Wołosatych

Ostatnią nadzieją na pływanie pozostał San, ale i on nie zaskoczył mnie mile swoim poziomem 🙁

                                                                          Popłynąłem jednak z Zatwarnicy

                                                                      Więcej było łażenia niż płynięcia 🙁

                                             Choć przed jeziorem Solińskim dało się płynąć nawet wpław 🙂

W oddali zapora jeziora Solińskiego, ja jednak popłynę linią brzegową do ujścia Solinki, gdzie zawrócę i dopiero popłynę na zaporę a dalej z Myczkowców Sanem do Postołowa w których zakończę tę bieszczadzką przygodę 🙂

                                                                                Będzie trzeba przenosić 🙁

                                                                                                        Ciasno 😉

                                                                                   Wysoka ta zapora

                                                                                    taaaaka wysoka 🙂Ostatni dzień pływania, aż niebo zapłakało a wędkarze przy mnie łowili pół metrowe okazy (nie wiem czego  😳 )

Dwa tygodnie odpoczynku i jedziemy na OSK Skawą. Jest to ostatni raz gdy nocujemy w Czartaku i zaczynamy w Zembrzycach dopływając gdzieś w okolice Mucharza do miejsca przed planowanym jeziorem, gdzie ledwo po naszym zejściu z wody spychacze zamykają dotychczasową drogę płynięcia. Jesteśmy przewożeni do Czartaka skąd po noclegu popłyniemy nastepnego dnia do Podolsza. Na tym spływie pełnię odpowiedzialną funkcję – pilota końcowego łeee. Płynę z Magdą.

                                                                           Ostatni raz start w Zembrzycach

                          Mało wody więc zdarzają się mocne uszkodzenia kajaka, tak duże że jako pilot końcowy…

                              Pomagam dotaszczyć te złomy do szosy, a droga prowadzi przez wysokie chaszcze 🙁

                                                Magda na szczęście cierpliwie (?)na mnie czeka 🙂

                                                        …nie to co niecierpliwi operatorzy spychaczy 🙁
                                                                                        bardzo niecierpliwi 🙁                             Edzio D. ze swoim Starciokiem też na nas czeka i zawiezie nam łódki na biwaczek 🙂

                                          Zasypana rzeczka od tej chwili w tym miejscu będzie wyglądała tak

                                       A zapora planowanego i budowanego od lat jeziora wygląda tak

                                                          Ostatni biwak przy boisku w Czartaku 🙁

                                     …i przenoska na drugim etapie cztery kilometry przed metą spływu                                                                                 Znowu nas wyróżniono 🙂

Na Skawie zgadałem się z Krystianem S. na spłynięcie kawałeczka Wisły tak gdzieś za miesiąc. Umowa okazała się wiążącą i 23 czerwca spotkaliśmy się w Bieruniu by spłynąć Wisłą do Czernichowa, po czym my pojechaliśmy do Krakowa na imprezę koncertową „Wianki na Wiśle”, a Krystian ze swoją rodzinką do domu- na Śląsk.

                              zbierają się ludziki na wieczorny koncert zespołów lat 80 tych i 90 tych 🙂

a fotki z naszego płynięcia Wisłą obejrzeć można tutaj.

Niecały tydzień pobyłem w domu i jadę na najdłuższą (do tej pory) swoją wycieczkę kajakową, którą nazwałem „Bugiem do morza” , a której długość przekroczyła 1300 kilometrów a poczytać o niej można tutaj.  Poniżej zamieszczam tylko fotkę z mety mego płynięcia na powyższej wycieczce.                   

Po dłuższej przerwie wyjechaliśmy na prawdziwe wczasy do Turcji korzystając na miejscu z wycieczki fakultatywnej którą był rafting pontonem po rzece Kopruluca.

                                                                                                na raftingu

Trzy tygodnie później spływam na polskie podwórko, na pobliskie jeziorko Pogoria 4 i Czarną Przemszę

                                                                          Na starcie na Pogorii IV

                                                                nad jeziorem tureckie klimaty (widokowo)

Ostatnim kajakowaniem 2007 roku był (prawie) tradycyjnie Barbórkowy Wyścig Kajakowy po jeziorze Rybnickim

                                                                                      tylu nas na starcie

                                                                                          …i już na mecie

                                                                                     …i na zakończeniu 🙂

W 2007 roku na wodzie spędziłem 48 dni przepływając 1703 kilometry co podwyższa mój życiowy wynik do 28008 przepłyniętych kilometrów , a mapka wygląda tak jak powyżej.

Rok ten zacząłem kajakowo 1 kwietnia na zorganizowanym przez Marka Lityńskiego ku pamięci Andrzeja Arendta spływie pod nazwą „Dwie nogi Przemszy”. Pierwsza noga to była Biała Przemsza- z Golczowic do Sosnowca Maczek w dwa dni. Rzeka okazała się dosyć trudną i w związku z tym pierwszy etap, do Sławkowa ukończyło tylko dwóch kajakarzy o czym można było nawet poczytać w prasie 🙂

                                                                                                             🙂

Już pięć dni później jedziemy z Piotrkiem na spływ po Ropie, ten sam co rok wcześniej do Marka Lityńskiego. Trasa naszego przejazdu wiedzie przez most nad Dłubnią w Iwanowicach. Widząc dosyć spory poziom wody w Dłubni, pytam Piotrka czy bardzo mu zależy na Ropie, a na jego odpowiedź, że nie bardzo już po chwili jestem na wodzie 🙂

                                                                                             Na Dłubni

Ładny dzień i rzeczka również względna , udaje mi się dopłynąć do Wisły nad którą robimy sobie biwaczek. Noc robi się jadnak okropnie zimna i zgrzytamy zębami do samego rana. Mój termometr w aucie pokazuje minus siedem. Brrr.  To chyba możliwe, bo woda pitna w butli pięciolitrowej w większości zamarznięta. Byle do południa 🙂

                                                                                                Mroźno 🙂

                                        Słonko coraz wyżej , więc niedługo ruszymy (mam nadzieję)

Po dojściu do temperatury pozwalającej żyć 😉 jedziemy do Słomnik bym mógł popłynąć Szreniawą. Tam zaczynam. W międzyczasie na krótkim odcinku dołącza do mnie Piotrek i płyniemy sobie razem, później się rozdzielamy i znowu płynę sam. Nie udaje mi się jednak skończyć w tym dniu. Warunki brzegowe też nie są sprzyjające założeniu obozowiska, przejeżdżamy nad Wisłę nad którą również jest tylko kupa błota. Zostajemy w aucie na rozłożonych fotelach. Nie marzniemy tej nocy :). Następnego ranka startuję w miejscu wczorajszej mety i dosyć szybko dopływam do Wisły, skąd kilometr do mostu przy którym czeka na mnie Piotrek. Kończę i wracamy bez żalu do domu. 🙂

                                                                                        Kończę na Wiśle

Więcej fotek z tego wyjazdu tutaj.

Pod koniec jedziemy z dziewczynami na OSK Sanem z Sanoka do Przemyśla. Na miejscu okazuje się, jest też Krystian S. z Rudy Śląskiej z rodzinką, tak więc tworzymy „Polskę Południową”

                                                                                    W Sanoku na Sanie

                                                                                Tak sobie płyniemy po Sanie

                                                        jedziemy słynnym barakowozem po nasze auta

                                                                                                Gosia na Sanie

                                                                                  Grupowe po wyścigu

                                                                            Krystian z Gosią na sztafecie

                                                                                       Kowboj na sztafecie

                                    Daję zmianę męskiej dwójce, Krystian po raz drugi-teraz ze swym ojcem

                                                             Magda na drzewie pod zamkiem w Krasiczynie

                                                                                       …i już na tle Przemyśla

                                                                                 Polska Południowa nagrodzona 🙂

                                                                         Klub (prawie) w komplecie

Zakończenie tego już ostatniego spływu Sanem , jak zwykle dosyć wczesne, dziewczyny jadą z Krystianem w stronę domu, ja zostaję by troszkę popływać i tak tego dnia udaje mi się „dotknąć” kawalątka rzeczki Wisznia którą dopływam do Sanu- z Nienowic do Michałówki. Następnego dnia spływam Szkło z Młynów do Sanu a tym do Wysocka i jadę do Lubaczowa na Lubaczówkę. W dwa dni dopływam do Ubieszyna nad Sanem. Ostatni dzień mojego pływania w tamtym rejonie jest San z Jarosławia do ujścia Lubaczówki a tą kawałeczek pod prąd-do Manasterza. Każdego dnia deptam po samochód.

                                                                                 Nad Lubaczówką

                                                                                    to miejsce obnosiłem

…a ten zameczek w tle to jak mówili wtajemniczeni domek rodzinny niejakiej pani Hanny Gronkiewicz – Waltz

Tydzień później nadszedł czas na „Drugą nogę Przemszy”, jedziemy na tą Czarną i płyniemy w ciągu dwóch dni z Kuźnicy Warężyńskiej do Trójkąta Trzech Czesarzy.

                                                                            Schodzę pod mostkiem

                                                                  Za chwilę koniec dzisiejszego etapu

                                         Widok w stronę nerki i mojej Czeladzi z zamkowej wieży

                                                  Drugi dzień na sosnowickim odcinku Czarnej Przemszy

                                                                                           W Sosnowcu

                                               Meta dla większości spływowiczów – Sosnowiec park Sielecki

                                                                Pamiątkowa fotka uczestników „Drugiej Nogi”

Kilka osób popłynęło jednak dalej, do połączenia z Białej Przemszą.

Tydzień później jesteśmy na OSK Skawą , którego trasa w tym roku wiedzie z Zembrzyc do Muchacza i następnego dnia z Czartaka do Podolszy.

                                                                                   Przed startem na Skawie

                                                                                          Po pierwszym etapie

                                                   Gosia ma pełną asystę na mecie pierwszego etapu 😉

                                                                                      już drugi etap

                                                                            Krysian z Polski Południowej też jest 🙂

                                                                    …i my z Magdą też jesteśmy 🙂

                                                                                         stałe przenoszenie

                                                                                     … i tyłków suszenie 🙂

                                                           …nad łódką modlenie, taśmą jej klejenie

                                                                    Polska Południowa uhonorowana 🙂

Prawie miesiąc później , w okresie Bożego Ciała jadę z dziewczynami na Wartę. Gosia jest kierowcą a my z Magdą płyniemy. Z Ważnych Młynów do Sieradza.

                                                                                Startujemy w Boże Ciało

                                                                      Momentami wolę pospacerować 😉

                                                                                     czasem trzeba się posilić

                                                                                         …by popłynąć sobie dalej

                                          w okolicy Zmyślonej odwiedził nas Piotrek ze swoim laptopem 🙂                                                                                      no i było ogniskowo 😉

                                                                                    Następnie gorszy (deszczowy) dzień

                                                                                         … i przenoszenie

                                                                                            …był też czas na kąpiel

                                                                                                 …i obiad w Sieradzu

Po pięciu dniach Gosia wiezie mnie i Magdę do Niepołomic byśmy mogli przepłynąć się Wisłą. Do Warszawy.

                                                                                 Miejsce startu właściwe 🙂

                                                                                   Urocze wiślane biwaczki

                                                         Ślad po wysokiej wodzie sprzed dziewięciu lat w Zawichoście…

                                                                              kolejny uroczy biwaczek 🙂

                                                                  Dopływamy do Kazimierza nad Wisłą

                                        Odpływając z Kazimierza mieliśmy krótką ale konkretną ulewę 🙂

                                                          Biwaczek za Dęblinem, było baaaaaardzo duszno…

                          …a nocą przyszła burza z ogromną ulewą, musiałem okopywać namiot by nie odfrunął 🙂

                                                                 Ostatni ładny biwaczek na tej wycieczce

                                    Tutaj kończymy i wracamy z Piotrkiem który był na szkoleniu w Stolicy.

Po dniu odpoczynku jedziemy tylko z Piotrkiem na OSK Trzech Zapór, trasa pełna: Żywiec – Oświęcim, ale bardzo deszczowo i chłodno. Nie rozbijamy namiotu, chyba nawet go zapomnieliśmy ;), nocujemy w aucie.

                                                                                 Ciężkie chmury nad nami 🙁

                     Po pierwszym etapie zawsze zaglądaliśmy do nie istniejącego już 😥 , baru „Na Skałce”

                                                                                           Wypogadza się 🙂

           Nawet na spływie dzięki Barmanowi Edwardowi możemy pokibicować Polakom grających w Niemczech w Mistrzostwach Świata w Piłce Nożnej :).

                        Obowiązkowe ognisko i… bateria w aparacie padła, ładowarka nie zabrana , koniec zdjęć 🙁

Znowu w domu tylko dzionek odpoczynku i przepakowania i jadę na organizowany przez Lesława Flagę spływ granicznym Bugiem, tzn. ja jadę tylko na graniczny, bo reszta uczestników płynie już od tygodnia na Ukrainie. Oczywiście w długiej i dalekiej drodze na Bug postanawiam jeszcze coś przepłynąć. Zaczynam od Koprzywianki.

                                   W drodze mijam różne ciekawe miejsca, nie wszystkie oglądam z bliska 🙂

                                                                                  Na Koprzywniance
                                          Dopłynąłem do Wisły i pojechałem dalej…                     … do Tyszowiec na Huczwę nocując w drodze w takim fajnym miejscu (okolice Zwierzyńca)

                                              Na Huczwie której nie udaje mi się zakończyć tego dnia…

     …bo już następnego dnia jestem ze wszystkimi na Bugu, spotykam tu nawet Prezesa mojego pierwszego klubu kajakowego – Fabudu – Edka D. 🙂

                                                                        Nad Bugiem sporo takich miejsc 🙂
                                              Jeden z noclegów w takim fajnym miejscu- w Czumowie

                                                               Pożegnalne ognisko wyglądało tak

                                      Przed zakończeniem ja już gotowy do odjazdu- na Kanał Wieprz-Krzna

                                                                                          O! Właśnie tutaj 🙂

                      Po kilkunastu kilometrach kanał jednak znowu mi znika, całkowicie znika, wracam do domu 🙁

Po tej wycieczce odpoczywam w domu trzy tygodnie a po nich jadę z Magdą na Pętlę Toruńską zmieniając nieco swój image:)

                                                Startujemy na Drwęcy tuż przed jej ujściem do Wisły

                                               Na wysokości Torunia mijamy się z wycieczkowcami 😉

                                                               Troszkę się zmieniłem na ten spływ 🙂

                                                       Przed Chełmnem pada więc Magda kucharzy 🙂

                                                                      Przed Grudziądzem nieźle faluje

                                                                   A w Grudziądzu nie przestaje 🙁

                                            Lądujemy zatem na takim skrawku osłoniętego brzegu

                                                                                       W Korzeniewie

                                                                        Odpływamy z Wisły w Nogat

                                                                      …mijając po drodze Malbork
                                                                      Taki widok na jezioro Drużno mamy z…                                                                                  …tej wieżyczki 

                                                My z Cyraneczką na wózku jednej z pięciu pochylni

                                                                           Magda zostawiła mnie na słupkach 🙂

                                      Magda i Ona na śluzie Zielona, ja kręciłem korbami otwierając wrota

                                                      gimnastyka na zastawce w Samborowie 🙂                                                                     Magda ma urodzinki- świętujemy 🙂

                                                   Wpłynęliśmy i zamieszkaliśmy nad jeziorem Bachotek

W Brodnicy spotkaliśmy uczestników słynnego spływu Drwęcą-Wisłą na którym byłem  24 lata wcześniej 🙂

                    Tutaj spotkaliśmy spływ Wodniaka Gdańsk z którymi spędziliśmy miły wieczór i zanocowaliśmy 

                        A na ostatnim etapie mijamy szybko z powodu pewnych okoliczności m.in.Golub – Dobrzyń

                                               Domknęliśmy pętlę przy skansenie w Toruniu Kaszczorku 🙂

Troszkę w tym roku popływałem robię więc sobie półtora miesięczną przerwę w pływaniu, upalny wrzesień sprawia jednak, że nie umiem dłużej usiedzieć na miejscu i w ostatni dzień tegoż miesiąca Piotrek wywozi mnie do Burzenina. Wartą dopływam do kanału Morzysławskiego , a później kanałem Dolicheńskim, Górnym Kanałem Noteckim, Starą Notecią, Notecią i Kanałem Bydgoskim dopłynąłem do śluzy Brdy Ujście (przed Wisła). Relację fotograficzną z tego pływania można zobaczyć tutaj. Dodać tylko muszę , że upalna aura towarzyszyła mi tylko pierwszego dnia 🙁 .

                                              Między innymi takie widoczki towarzyszyły mi nad Kanałem Bydgoskim

Po trzech tygodniach jadę z Magdą na Przemszę, zaczynamy za połączeniem Białej z Czarną a kończymy po wpłynięciu na Wisłę. Mamy ładną pogodę, jak na październik a wiezie nas w obie strony Piotrek.

                                                                                                     Startujemy

                                                         Mamy jakąś nową przenoskę, most pontonowy (?)

                                                                                       Udało się skończyć 🙂

Po czterech tygodniach płynę Widawą do Odry, tą do Bystrzycy , a tą kilometr pod prąd do mostu gdzie kończę.

                                                     Z pomocą Małżonki startuję we Wrocławiu Wilczycach

                                                                                                Przenosiłem

                                                             Czekam na transport nad Bystrzycą

Tydzień później jadę z Krystianem S. na Wisłę z Goczałkowic (most na DK1) do Bierunia.

                                                                              Mocna ekipa przed startem 🙂

                                                   Chwilka przerwy, mnie nie chce się wysiadać 🙂

                                                                      Mocna ekipa na mecie w Bieruniu 🙂

Tydzień później jest już grudzień, jadę na „moją” Brynicę z Bobrownik do ujścia do Czarnej Przemszy w Sosnowcu.

                                                       Przygotowania do startu na Brynicy

                                                               Na wysokości Stadionu Zagłębia Sosnowiec

                                                                          …i na mecie z pomocną Żonką 🙂

Po tygodniu jedziemy na tradycyjny Barbórkowy Wyścig Kajakowy po jeziorze Rybnickim.

                                                         Skoncentrowanie przed startem w wyścigu 😉

                                                                                                …i już po 🙂

                                                                          Autoportret z nagrodą w ręku 😉

                                                                                           Nagrodzeni 🙂

To był wyjątkowy rok jeśli chodzi o wycieczki kajakowe, tak więc nie kończę go tradycyjnie na Rybniku, jadę przedostatniego dnia roku na pobliskie jezioro Przeczyckie. Niestety mrozy zdążyły je w większości „ściąć”, tak więc udaje mi się przepłynąć jedynie malutkie, około czterokilometrowe kółeczko.

                                                                                Były momenty ze sporą krą

                                                                            Gdzieniegdzie dało się popłynąć

                                                                                     …i po spacerku 🙂

Ten rok dołożył mi do licznika 2190 km. co dało ogólny wynik 26305 km. Na wodzie spędziłem 63 dni. 🙂

                                                                                         mapka po roku 2006

Zacząłem piątego marca na „mojej” Brynicy, ale dziura w kajaku kazała mi zakończyć już w Sosnowcu po 5 km. A początek marca tego roku był mocno zimowy 🙂

                                                             Pakowanko na początku marca 🙂

                                                                                    Na Brynicy w Czeladzi

                                                        Chodzę sobie po zamarzniętych Stawikach

Miesiąc później ósmego kwietnia jadę na Ropę, w drodze zatrzymuję się w Wadowicach biorąc udział w uroczystościach pogrzebowych Jana Pawła II (†) 🙁 .

Po nich w czasie dalszej drogi przepływam rzeczkę Łososinę z Łososiny Górnej do Dolnej. W końcu dojeżdzam Łosi skąd jutro popłyniemy Ropę.

                                                                                                w Łosiach

                                                                                              Na Ropie

                                                                                                    Na Ropie

                                                                     Blisko Biecza, naszej mety spływu

                                                                                          Wieża w Bieczu

                                                                                     taki widoczek z wieży

Po małym treningu na górskiej wodzie Ropy, postanowiłem spłynąć kolejny kawałeczek Wisły. Daję radę z Ustronia do Strumienia Zabłocia

                                                                                                          Skaczę

                                                                                               ciągle skaczę 🙂

                                                                                                  …i lawiruje 🙂

                                        na dziś cierpliwości już starczy, za mną 19 kolejnych kilometrów Wisły

W czasie pomiędzy Wisłą a majówką, jedziemy na wycieczkę w góry, kibicując po drodze zawodnikom na Kamiennej

Na majówkę, jedziemy przypomnieć sobie po wielu latach spływ im. Mariana Plebańczyka po Sanie.

                                                                                    przed startem w Sanoku

                                                      Wysoki poziom wody w Sanie w Sanoku

Ten wysoki stan sprawił, że płynęliśmy bardzo szybko , a po nie całej godzinie zostaliśmy zatrzymani. Nie wiedzieliśmy co się stało, lądował przy nas helikopter, w końcu wyjaśniło się że chwilę wcześniej rozegrała się tutaj tragedia. Z tratwy płynącej z Sanoka wypadli ludzie, jak się później okazało zginęły cztery nauczycielki z Kielc i młody flisak:(

                              Po prawej worek z ludzkimi zwłokami, o czym my jeszcze nie mamy zielonego pojęcia 🙁

                       akcja trwa, długo nie dostajemy zgody na dalsze płynięcie, aż w końcu pozwalają nam odpłynąć

Płyniemy a nad nami wciąż latają

                                                                                                 Płyniemy

                  Odnajdziemy bagaże i za chwilę tym ładnym „Starciokiem” pojedziemy po samochody uczestników

                                                                Po kolejnym etapie a właściwie po wyścigu

                                                            takich kładek nad Sanem wisi całe mnóstwo 🙂

                                                            startujemy w sztafecie z kolegą z Krakowa

                                                                                     zamek w Krasiczynie

                                                                                      zamek w Krasiczynie

                                                           Skromna ekipa „Polski Południowej” w Przemyślu

Po dwóch tygodniach jesteśmy już na OSK Skawą- z Zembrzyc do Zatora

                                                           W sobotni poranek jak zwykle ciężko wstać 🙂

                                                                           …ale jak widać udało się i płyniemy

                                                                                                          płyniemy

                                                                                              Gosia płynie

                                                                                    W Czartaku na biwaku

                                                                                       Schodzimy drugiego dnia

                                                                                                i płyniemy

                                                                                    Przenosimy blisko mety

                                                                                         każdy nosi swoje 😉

                                                Ostatnie cztery kilometry Magda spłynęła sobie sama 🙂

                                                                                                Na zakończeniu

Po dwóch tygodniach , w Boże Ciało mam zamiar zacząć płynięcie Zgłowiączką- w Samszycach

                                                                    Rano obudziłem się na ulicy Barowej 🙂

                                                          w lesie rzeka mi zniknęła i zrobiło się bagiennie

              Troszkę się odnalazło, ale nie tyle by móc popłynąć dalej. Przedeptałem dobre 2 km. by móc popłynąć 🙁

                                                   a w drodze po auto spotkałem gościnnych kompanów 😉

Po zakończeniu Zgłowiączki we Włocławku nie mogłem odmówić sobie odwiedzin tamy jeziora Włocławskiego

                                                               …i remontowanej właśnie głębokiej śluzy

Jako że spływanie Zgłowiączką, zajęło mi tylko dwa dni, pomyślałem że spłynę jeszcze Grabię-dopływ Widawki.

                               W drodze do miejscowości Barycz obejrzałem sobie jeszcze zamek w Oporowie

                                                                                              zamek w Oporowie

                                                a w Piątku znalazłem się w geograficznym środku Polski

Grabia okazała się fajną, ale dosyć uciążliwą rzeczką. Nie udało mi się dopłynąć do Widawy. Gdy obok mostu w Grabnie, skąd miałem według mnie najlepsze połączenie (drogi) po auto, zobaczyłem gościa spacerującego z dzieckiem, postanowiłem zaatakować 😉 . Okazało się że Gość tutaj mieszka, a po mojej dla niego relacji skąd się tutaj wziąłem i po co, pozwala mi pozostawić kajak na swojej posesji, mogę się również omyć i przebrać przed drogą do Baryczy. Gdy już jestem gotów do drogi, Gość wyprowadza z garażu auto i podwozi mnie na przystanek około trzech kilometrów. Tam dosyć szybko łapię okazję, którą dojadę prawie na miejsce, jeśli będę cierpliwy, bo ludzie muszą jeszcze porobić zakupy na grilla, na którego właśnie jadą. Oczywiście jestem cierpliwy i docieram do auta. Wracam pod posesję mojego nowego znajomego, który okzauje się być aktorem. To Pan Jerzy Braszka, który wioząc mnie na przystanek pozwala na zaparkowanie w lesie obok jego domu w celu noclegowym, co niniejszym czynię 🙂 . Po niedzielnym przebudzeniu, spostrzegam, że Pan Jerzy już drepcze przy swoim aucie, na swojej posesji, a gdy dostrzega , że ja też już żyję 😉 , podchodzi do mnie z mapą i pytaniem o moje dzisiejsze plany. Pokazuję mu na mapie gdzie mam zamiar dopłynąć, na co on oferuje mi podwózkę na miejsce mety. Jedziemy dwoma autami do Pstrokoni nad Wartą, zostawiamy mojego transportowca i wracamy autkiem Pana Jurka do miejsca gdzie czeka na mnie kajak. Super sprawa, schodzę na Grabię, która przestaje być uciążliwą tak ze dosyć szybko dopływam do Widawki a tą do Warty i swojego auta. Mogłem pojechać autem dalej 😉  W następnym roku wrzucam do skrzynki pocztowej Pana Braszki taką samą fotkę, jaką ja mam na pamiątkę 🙂

                                     Pan Jerzy Braszka na tle rzeki Grabi z moim wiosłem przy moim kajaku 🙂

Tydzień później jedziemy na coroczną „Wielką Paradę Smoków” do Krakowa, z tym że ja połowę drogi pokonuję kajakiem. Płynę z Mętkowa do Tyńca.

                                                         Tyniec już w zasięgu mojego wzroku i wiosła 😉

                                                                                                   Tyniec

                                                       Łańcuchuję kajak by mi nie odpłyną gdzieś w Krakowie 😉

Dwa tygodnie później Piotrek wiezie mnie do Ortowic bym mógł dokończyć płynięcie Bierawką.

                                                                                      Schodzę na Bierawkę

Bierawka robi się już lżejsza i spokojniejsza, tak więcc osiem kilometrów do Odry szybciutko mi mija…

                                      Jeszcze na Bierawce, ale widziany z przeciwległego jej wpłynięciu brzegu Odry.

Spływ był krótki, tak więc Piotrek wiezie mnie teraz do Walcy, skąd popłynę Stradunią do Odry a tą do Krapkowic.

                                                                                 Taka Stradunia w Walcach

Udaje mi się spłynąć zamierzoną wodę, a później miły grillowy wieczór u rodzinki Piotrka w Krapkowicach 🙂

W ciężki niedzielny poranek Piotrek wiezie mnie do Dańca Mokrego bym mógł popłynąć najpierw Chrząstawą, a dalej Małą Panwią i Odrą do Dobrzenia Małego.

                                                            Ginę w zieleni otoczenia Chrząstawy

Więcej fotek z tego spływu tutaj.

Tydzień po dopływach Odry, jedziemy na Trzy Zapory. Trasa dwudniowa z Żywca do Oświęcimia.

                                                                              Piątkowy wieczór nad Sołą

                                                                           Sobotnie rozpoczęcie spływu

                                                                                      Na Jeziorze Żywieckim

                                                                                           Sobotnie ognisko

                                                                                   Niedzielne płynięcie

                                                                                …i takie nagrody dla najlepszych

Minęło kilka dni i jedziemy powtórzyć spływ , który tak bardzo nam się spodobał w tamtym roku- OSK Wisłoką. Było podobnie jak rok wcześniej, a my byliśmy powtórnie zadowoleni 🙂

                                  Na szlaku Wisłoki, a obszerniejsza fotorelacja z tej imprezy do zobaczenia tu.

Tak jak rok wcześniej , tak i teraz postanowiłem skończyć rzekę Białą, pojechaliśmy zatem do Pleśnej skąd Białą dopłynąłem do Dunajca, a nim do miejscowości Bobrownik Wielkie.

                                                                                       Na starcie po Białej

                                                      Biała ukończona, wychodzę na brzegu Dunajca

Tydzień później jadę z Magdą do Maluszyna skąd popłyniemy sobie Pilicę i kawałek Wisły.

                                                                                  Startujemy w Maluszynie

                                                                Pierwszy biwaczek nad płytką Pilicą

                                                         Nad Sulejowskim biwakujemy na piaseczku

                                                                                   Od rana ciężka praca 🙁

                                                                                            Pracujemy dalej

                                                                                 kawał drogi przed nami 🙁

                                                                                  Nareszcie za przenoską 🙂

                                                                  jeszcze jedna, łatwiejsza przenoska

                                                                                   Po drodze zwiedzamy

                                                                             Płytka Pilica momentami 🙂

                                                                                                     Biwakujemy

                                                                Pod mostem nie leje, można się posilić

                                                                biwakujemy tuż przed ujściem do Wisły

                                                 A tutaj na „moim” miejscu 502 km szlaku Wisły

                                                                tak sobie odpoczywamy nad Wisłą 🙂

Wędrówkę kończymy przy ujściu Narwi, czekamy na Gosię która po nas przyjedzie. W chałupie za wałem na 549 kilometrze Wisły zostawiamy kajak dwójkę, a z jedynką którą Gosia dla mnie wiezie jedziemy nad Sonę do Łopacina. Dopływam nią do Wkry, a tą do Ciksyna. Następnie jedziemy do Galominka nad Raciążnicę którą także wpłynę na Wkrę do miejscowości Żydowskie.Ostatnią przepłyniętą rzeczką tych okolic będzie na tym wyjeździe Łydynia, której płynięcie zacznę w Ciechanowie a skończę na Wkrze w Sochocinie.

                                                                                           Na Raciążnicy

                                                                                Coś mi się stało ?   🙂

                                                                                                Na Łydyni

Na trasie na kolejną rzekę, którą będzie Osa oglądamy Zgromadzenie Sióstr Pasterek w Jabłonowie Pomorskim…

                                                                …i zamek w Radzyniu Chełmińskim

                                                                      … a na końcu Grudziądz

                                                                                          W Grudziądzu

Osę zaczynam płynąć od mostu na drodze z Łasina do Słupa, a ta daje mi się ostro we znaki, nie poddaję się jednak i dopływam do ujścia do Wisły i kawałek z powrotem pod prąd do Zakurzewa.

                                                                             Zacznę na Osie rezerwatowej

Po zakończeniu Osy  jedziemy dalej, nad Motławę do Krzywego Koła robiąc fotkę Wiśle z miejscowości Nowe.

                                                                                                  W Nowych                                                               Mało ciekawy biwaczek nad Motławą

                                                   …i start następnego dnia też mało ciekawy 🙁

                                                                  Dopłynąłem tutaj i płynę dalej

                                                                      …obok Gdańskiego Żurawia

                                      …i Twierdzy Wisłoujście Martwą Wisłą dopływam do Westerplatte Wygrzebałem się gdzieś pokonując dwa wysokie płoty i trochę zasieków znajdując się nagle tu gdzie mnie widać 🙂

              Wyjeżdżając z Westerplatte nie mogłem odmówić sobie zejścia choć na krótką chwilkę na wody Bałtyku 🙂

Teraz trzy dni dla moich kobiet, odpoczynek w Sobieszewie i odwiedziny głównych atrakcji Trójmiasta a głównie:

                                                                                                  Sopot

                                                                                              Gdynię

                                                                                                 Gdańsk

                                                                                                  Widokowo

                                                            … i jeszcze w Gdańsku, tędy płynąłem 🙂

                                          Pogoda nas nie rozpieszczała podczas wycieczek po Trójmieście 🙁

Odpoczynek szybko minął, pora wracać, ale po drodze jest jeszcze woda. Najpierw  Martwą Wisłą-Śmiała Wisłą i Opływem Motławy poprzez Przegalinę-Zatokę Gdańską- Polski Hak i śluzę Kamienna Grodza, jedziemy do Dzierzgonia skąd rzeką o tej samej nazwie dopłynę do szlaku Kanału Ostródzko- Elbląskiego do pochylni Całuny.

                                               czekają na mnie wożąc się na wózkach pochylni Całuny

                                                                                   …i doczekały się na mnie

A jak się już doczekały jedziemy do rodzinki nad jezioro Dybowskie przejeżdżając obok Bramy Kamiennej w Pasłęku

                                                                                              oto ta brama 🙂

Na tym drugim odpoczynku, też zbyt długo nie wysiedziałem, pojechałem do miejscowości Żebry skąd popłynąłem sobie Wissą do Biebrzy a Biebrzą do Burzyna skąd odebrała mnie żonka :), a jadąc z Mazur do domu postanowiłem spróbować jeszcze „jak smakuje” Bzura. Zacząłem w Podkampinosie , choć chyba dałoby się wyżej i po kilku godzinach dopłynąłem pod muzeum Fryderyka Chopina, w jego domu w Żelazowej Woli, a następnie do Bzury.

                                                                                Magda przy Fryderyku

                                                                                       …i ja na Utracie

Dwa tygodnie odpoczynku po urlopie i jedziemy z Gosią w Tatry, w słowackie Tatry. Mamy ze sobą kajaki, ale ani razu nie zdejmujemy ich z dachu. Wybieramy górskie wędrowania 🙂

                                                                               … i coś tam zdobywamy 🙂

Wracając do domu, postanawiam jednak zdjąć kajak z dachu, by spróbować pokonać kolejny brakujący kawałeczek Wisły. Ten od Strumienia. Wreszcie mi się udaje dopłynąć do jeziora Goczałkowickiego. Kontaktuję się z Gosią, by umówić się gdzieś na mecie,dopytać gdzie udało jej się dojechać nad wodę. Dowiaduję się , że po koronie zapory łażą strażnicy z giwerami typu kałasznikow i wypatrują ewentualnych złoczyńców -zamachowców ;( Postanawiam linią brzegową podpłynąć jak najbliżej zapory, wszak pływanie po wodzie jeziora Goczałkowickiego jest surowo wzbronione, toż to zbiornik pitnej wody dla mieszkańców śląskiej aglomeracji. Dopływam nie zauważony do miejsca z którego widzę już płoty ogradzające tereny zaporowe. Ewakuuję  się próbując dojść do Gosi. Muszę wraz z kajakiem pokonać paręset metrów lasu i dwa siatkowe ogrodzenia-płoty. Daję radę i znajduję Gosię. Cieszę się niezmiernie, bo wiem że pokonałem wreszcie najtrudniejszy odcinek Królowej Polskich Rzek :). By mieć ją wreszcie spłyniętą w całości, muszę przepłynąć jeszcze kawałeczek od miejsca gdzie dziś doniosłem kajak, do mostu w Goczałkowicach. To tylko około pięciu kilometrów, ale dzisiaj coraz mocniej pada, a i Gosia dość się już na mnie naczekała. Spłynę kiedyś indziej, na pewno jeszcze w tym roku :). Pięć dni później jadę popływać w kółko po jeziorkach których dotąd jeszcze nie pływałem, to jezioro Pławniowice i Dzierżno Duże. W następnym tygodniu jedziemy na OSK Rudą.

                                                                          otwarcie „Pod Borowikiem”                                         Z baru „Pod Borowikiem” trzeba było kawałek donieść kajaki na start

                                                                                 Tak sobie płyniemy tą Rudą…

                                                                                 …i po jeziorze Rybnickim

                                                               przenoska przez zaporę w Stodołach

                                                                       „Polska Południowa” uhonorowana 🙂

Tydzień później namawiam Gosię by mnie zawiozła na coś nowego, na Kłodnicę od odpływu od Kanału Gliwickiego w Pławniowicach do Odry i w końcu do Kędzierzyna Koźla. Po trasie oprócz stałych – zwykłych przenosek. muszę przenieść kajak przy syfonie Kłodnicy. Rzeka wpływa w wał kanału, a miejsce tego wpływu jest  okratowane,muszę więc wyjść i wdrapać się na wał, tam zwodować się na kanale, przepłynąć na drugi brzeg i zejść z wału na wypływającą z syfonu rzekę. Można płynąć dalej 🙂

                                                                           Moje miejsce startu na Kłodnicy

Miesiąc później jadę spłynąć ostatni brakujący kawałeczek Wisły, to znaczy ten brakujący i już mi znany i przepłynięty dalszy odcinek. Dopłynę do Bierunia. Mogę wreszcie zamalować całą Wisłę na mojej mapce 🙂 W Święto Niepodległości płynę brakujący kawałek kolejnej rzeki- Bystrzycy. Udaje się. Od Wrocławia Leśnicy do Odry.

                                                                 Gosia dojrzała mnie na Bystrzycy 🙂

                                                                   Pełna obsługa – kochana żonka  😛

Miesiąc przerwy i wyjazd na ostatni w tym roku spływ, czyli OBWK po jeziorze Rybnickim.

                                                                   Otwierają Rybnickie Ścigactwo 🙂

Ten rok zamykam wynikiem 1293 kilometrów co ogólnie daje mi wynik 24115 przepłyniętych kilometrów 🙂                                                                        47 dni na wodzie a mapka po tym roku wygląda tak:

Rok na początku którego zmarł po etapie po rzece Sole mój kompan z kilku spływów Andrzej Arendt (†). Dostałem cynk, że mogę odkupić Andrzejowy sprzęt, co niniejszym uczyniłem. Nabyłem dwa Prijony- Boxera i Cyclone. Mogłem zacząć sezon wcześniej i na czymś trudniejszym. Zacząłem 4 kwietnia na górnej Wiśle , spłynąłem osiem kilometrów na terenie Ustronia. Z Ustronia Polany . Na więcej tego dnia nie starczyło mi cierpliwości 🙂

                                                                                          No to próbujemy 🙂

                                                                                Pierwsze metry na moim Prijonie
                                               Na tym odcinku Wisły dużo większych lub mniejszych progów

                                                                                      No i chyba zaraz skończę 🙂

To również rok naszego wejścia do Unii Europejskiej. 1 maja otworzyły się granice, więc ja 2 maja zaczynam spływ Nysą Łużycką z Sieniawki do ujścia do Odry. Płynąc zgodnie z wymogami pływania wodami granicznymi, wtykam sobie w dziób kajaka flagę, tym razem Unijną, która niestety jest mi skradziona na jednej z elektrowni, na której zostawiam kajak na jedną noc. Na tym spływie z każdej mety, próbuje dostać się do auta zostawionego na starcie. Było na trasie jedno miejsce w którym zmuszony byłem pozostawić zamaskowany kajak w trawie. Zbyt daleko było do jakichś zabudowań. Na szczęście rano kajak był tam gdzie go pozostawiłem. Był też przypadek rozwidlenia Nysy i cały nurt odpłynął na niemiecką stronę, polska odnoga niosła ledwo stróżkę wody sięgającą kostek. Granice wprawdzie zniesiono, ale póki co przekraczać ją można było tylko w wyznaczonych miejscach, głównie na byłych przejściach granicznych. Tak więc musiałem brodzić tych kilkaset metrów, aż woda z Niemiec powróciła na granicę 🙂

                                                           Okolicznościowy słup graniczny w Porajowie

                                    Wygląda na to , że dla przenoski przekroczyłem w nielegalnym miejscu granicę 😉

                                                                                          Na Nysie Łużyckiej

Ktoś musiał mnie przyuważyć hasającego po nie swoich terenach, bo po krótkiej chwili wyłonił się zza polskich wałów śmigłowiec straży granicznej, który na chwilkę zawisł w bezruchu nad wałem. Wymieniliśmy się spojrzeniami i śmigłowiec odleciał. Więcej przygód z pogranicznikami nie miałem. Z kolei, wracając po auto po jednym z etapów, który wyniósł około czterdzieści km. rzeką ustanowiłem rekord swojego deptania po auto. Przeszedłem około 25 km. Obierając najkrótszą drogę natrafiłem na ruiny fabryki prochu Forst Scheuno w Zasiekach. Następnego dnia obejrzałem je dokładniej.

                                                                 ruiny fabryki prochu Forst Scheuno

                                                 na terenie ruin fabryki prochu Forst Scheuno w Zasiekach

                                        Za tymi mostowymi filarami miałem spotkanie ze śmigłowcem

                                                                                         Nysa Łużycka

                                       Niezbyt fotogeniczny, już na Odrze na tle Nysy którą tu dopłynąłem 🙂

Na Nysie spędziłem cztery dni, mam jeszcze troszkę czasu, jadę zatem na kolejną rzekę, dopływ Nysy – Lubszę. Zaczynam w Stargardzie Gubińskim i dopływam do Gubina

                                                                     Na granicznym moście w Gubinie

                                              Ruiny kościoła farnego zniszczonego w czasie drugiej wojny światowej

Następnego dnia mam zamiar spłynąć kolejną rzeczkę, będzie to Czarna Wielka dopływ Bobru. Zacznę w Iłowie a skończę wpływając właśnie do Bobru. W trasie obejrzę jeszcze pałac w Brodach, zamek w Lubsku i Żary.

                                                                                                    Brody

                                                            Lubsko- zamek – dom pomocy społecznej

                                                                                                         Żary

Nie miałem ze sobą aparatu wodoszczelnego, a i pogoda nie była zbyt sucha, tak więc z kajakowania fotek niestety nie mam. W drodze na kolejny szlak kajakowy odwiedziłem jeszcze ciekawe miejsce w Żaganiu.

                                                                                                        🙁

                                                                            Wszystko pisze na tablicy

                                   widoczna na zdjęciu ścieżka to długość podkopu opisanego fotkę wcześniej

Na tym wyjeździe spłynąłem jeszcze jedną, a właściwie dwie rzeczki. Zacząłem w Pszennie na Piławie która po kilku kilometrach wpłynęła w Bystrzycę którą skończyłem tego dnia w Kątach Wrocławskich.

                                                          Na Bystrzycy, w tle zamek w Domanicach

                            …a w czasie ostatniego powrotu po auto natrafiam jeszcze tutaj- Pałac Krobielowice

Po tygodniu, jedziemy na OSK Skawą. Płyniemy z Zembrzyc do Podolszy, z tym że z powodu coraz bardziej zaawansowanych prac przy zbiorniku Świnna Poręba i zapory tego zbiornika, pierwszy etap zostaje nieco skrócony, a my jesteśmy przewiezieni do Czartaka.

                                                                Na otwarciu ładnie i dosyć pogodnie

                                                     Pakujemy się w kajak pod mostem w Zembrzycach

                                                                                        no i startujemy

                                                                                              i nie tylko my 🙂

                                                                                     płyniemy Skawą

                                                              i już nie płyniemy, stąd nas odwiozą

                                               poranek na biwaku w Czartaku okazał się być bardzo zimny

                                             ale my mamy nowych zawodników, którym trzeba pokazać rzekę…

                                                                                   …więc pokazujemy 🙂

                                                         …a po zakończeniu nasza drużynka wygląda tak 🙂

Prawie półtora miesiąca później, jedziemy na OSK Trzech Zapór po Sole. Trasa pełna: z Żywca do Oświęcimia

                                                                 Dopływamy do zapory w Tresnej

                                                                                Z góry Żar jak zwykle latają 🙂

                                                                                                  Gosia płynie

                                                                                          i my też płyniemy 🙂

                                                              drugiego dnia na rzece Gosia znowu płynie

                                                                                 …i my za Gosią też 🙂

                                                                a Magda wygląda nawet na zadowoloną 🙂

                                                                         …a teraz ja się będę cieszył 🙂

Tydzień później jedziemy po raz pierwszy na OSK Wisłoką z Brzostka do Kozłowa. Jako, że głównym organizatorem tego spływu, były gminy Brzostek i Dębica , a urzędy w niedziele raczej nie pracują, tak więc główna część spływu odbywała się w piątek i sobotę

                                                                             Płyniemy Wisłoką do Pilzna

                                                              Meta w Pilźnie już w zasięgu wzroku.
                                                             …i takie różne możliwości dla dzieci

Generalnie ten spływ nam się spodobał, wszystko działo się tak spokojnie, bez pośpiechu. Na każdej przenosce pomocni strażacy. Poczęstunki i gadżety. Żyć nie umierać. W sobotę w Kozłowie wyścig na zalewie i imprezka 🙂

                                                     Słabo nas widać , ale to my Gosia i ja na szybkościówce

W niedzielę dość szybko odjechaliśmy, bo w planie miałem jeszcze spłynięcie rzeki Białej- z Tuchowa do Pleśnej

                                                                                                 Na Białej

                                                                    troszkę mało wody ale dyszkę spłynę 🙂

Dwa tygodnie później jedziemy na wakacyjny objazd. Pływanie zaczynamy z Piotrkiem na Luciąży w Mierzynie , a po różnych perypetiach zwałkowych, dopływamy do zalewu Sulejowskiego a nim do miejscowości Barkowice, gdzie nocujemy nad jeziorkiem.

                                                                                         ładnie na Luciąży

                                                                                                     Łojej 🙂

                                                                                 teraz sposobem małpim 🙂

                                                                             się Piotrek na mnie zawziął 🙂

Po udanym noclegu,wiozą mnie wszyscy do Kazimierza na Ner, w ciągu dwóch dni dopływam nim do Warty w Dobrowie. Na tej mecie nocujemy, budzeni następnego dnia przez wielkie stado krów 🙂

                                                                                           Na rzece Ner

                                                                                  …i już na Warcie

Kolejny etap podróży, to krótki postój u rodzinki w Łomży, głównie moich dziewczyn, a w tym czasie my z Piotrkiem robimy krótkie wycieczki kajakowe, najpierw Narwią z Łomży do Nowogrodu, a następnego dnia Skrodą i Pisą z Borkowa do Nowogrodu. Jadąc do Łomży odwiedzamy jeszcze zamek w Ciechanowie 🙂

                                                                                          W Ciechanowie

Po „odpoczynku” w Łomży, z którego nie ma żadnej fotki 🙁 jedziemy ,oglądając po drodze Tykocin i miasteczko Suchowola w którym znajduje się geograficzny środek Europy, do Jasionówki na rzeczkę Brzozówka.

                        Rynek w Tykocinie z pomnikiem hetmana Stefana Czarnieckiego a dalej kościół parafialny.

                                                                                     na środku Europy

                                                                                    startuję na Brzozówce

                                                                                            na Brzozówce

Brzozówką wpłynąłem na Biebrzę, a tą do Dolistowa, a moja ekipa brzegowa jeździła różnymi drogami:)

                                                                                     taka trasa nad Biebrzą 🙂

                                                                            miejsce kąpielowe w Biebrzy 🙂

Po ukończeniu samotnej wycieczki, jedziemy do Sejn skąd z Piotrkiem spłyniemy Marychą do Zelwy

                                                                                          W Sejnach

                                                                             Za chwilę wystartujemy 🙂

                                                                                                   Marychą

Po przenocowaniu nad jeziorem Pomorze, mamy zamiar odwiedzić Litwę, do której wjechać można bez paszportu, jednak przed przejściem granicznym jest tak długa kolejka oczekujących pojazdów, że rezygnujemy z tego pomysłu, na korzyść nowego: przepłyńmy się po najbardziej na północny-wschód wysuniętym jeziorze, po Wiżajnach. Robimy sobie na nim dziesięciokilometrowe kółeczko i przejeżdżamy do Kłajpedy, by przepłynąć po najgłębszym polskim jeziorze- po Hańczy. Zamiar jest by popłynąć również dalej Czarną Hańczą, ale niestety za jeziorem – w Błaskowiźnie okazuje się to nie możliwe. Ogromne głazy w korycie rzeki , ale wody niestety brak…

                                                                  Czarna Hańcza przed jeziorem Hańcza

                                                     Na najgłębszym polskim jeziorze max. 108 metrów 🙂

Jedziemy wzdłuż Czarnej Hańczy do miejsca, z którego najwyżej będzie można popłynąć. Takie miejsce ukazuje się dopiero w Potaszni skąd następnego dnia ruszę, kończąc płynięcie w Cimochowiźnie nad jeziorem Wigry.

         dopłynąłem do Cimochowizny gdzie zanocujemy, by rankiem podjechać obejrzeć klasztor w Wigrach

                                                                                                   W Wigrach

                                                                                     Klasztor Kamedułów w Wigrach

Nasza dalsza podróż prowadzi do Olecka, nad Legę którą spłynę do Gąsiorówka a nad Legą Magda jeździ konno 🙂

Dzień później jedziemy przepłynąć się Sapiną, szlakiem jezior Mazurskich i Węgorapą.Start w Kruklankach…

                                                                                 przed jeziorem Święcajty

…a metę obraliśmy w Węgorzewie, skąd jedziemy do Orzysza z którego popłynę rzeką o tej samej nazwie, przez Śniardwy do kanału Śniardwy-Roś przy którym skończę w miejscowości Kociołek Szlachecki.

                                                                                                    Orzyszą

                                                czekając na mnie Magda szlifuje technikę 😉 na Śniardwach

Po wakacyjnych pływaniach robię prawie miesiąc przerwy i jadę blisko – do Nieborowic na Bierawkę. Rzeka mocno uciążliwa zajmuje mi cały dzień. Biedna Gosia naczekała się na mnie. Spłynąłem ledwo 27 km. 🙁

                                                                    na starcie przy DK 78 z Gliwic do Rybnika

Dwa miesiące przerwy i jadę na Bystrzycę. Zaczynam w Kątach Wrocławskich i udaje mi się dopłynąć do Wrocławia

                                                                                                 na starcie

                                                      Przed ujściem Strzegomki w Samotworze

                                            Wrocław Leśnica, tu dopłynąłem a na fotce Zamek Leśnica

Kolejny miesiąc przerwy i już ostatnie pływanie, czyli tradycyjnie Barbórkowy wyścig po Jeziorze Rybnickim.

                                                  płynąłem z Gosią a na dowód tylko ta jedna fotka 🙂

W tym roku przepłynąłem 854 km. czyli od początku pływania 22822 kilometrów

                                                                                            taka mapka 🙂